|
26837 | می درخوأست اوشأنه وستییه؛ من نه دنیا وستی، بلکی اوشأنی وستی تقاضا کونم کی تو مره ببخشهیی. چونکی تیشینیدی. | |
26852 | ای پئر خوأیم اوشأنی کی مره ببخشهیی، می اَمره بیبید، هو جایی کی من ایسم، تا می جلاله بیدینید، جلالی کی تو مره ببخشهیی؛ چون قبل از اَنکی دنیا به وجود بأیه، مره دوست دأشتی. |