2	GEN 1:2	Terra autem erat inanis et vacua, et tenebræ erant super faciem abyssi: et spiritus Dei ferebatur super aquas.
3	GEN 1:3	Dixitque Deus: Fiat lux. Et facta est lux.
5	GEN 1:5	Appellavitque lucem Diem, et tenebras Noctem: factumque est vespere et mane, dies unus.
6	GEN 1:6	Dixit quoque Deus: Fiat firmamentum in medio aquarum: et dividat aquas ab aquis.
7	GEN 1:7	Et fecit Deus firmamentum, divisitque aquas, quæ erant sub firmamento, ab his, quæ erant super firmamentum. Et factum est ita.
8	GEN 1:8	Vocavitque Deus firmamentum, Cælum: et factum est vespere et mane, dies secundus.
9	GEN 1:9	Dixit vero Deus: Congregentur aquæ, quæ sub cælo sunt, in locum unum: et appareat arida. Et factum est ita.
11	GEN 1:11	Et ait: Germinet terra herbam virentem, et facientem semen, et lignum pomiferum faciens fructum juxta genus suum, cujus semen in semetipso sit super terram. Et factum est ita.
12	GEN 1:12	Et protulit terra herbam virentem, et facientem semen juxta genus suum, lignumque faciens fructum, et habens unumquodque sementem secundum speciem suam. Et vidit Deus quod esset bonum.
13	GEN 1:13	Et factum est vespere et mane, dies tertius.
14	GEN 1:14	Dixit autem Deus: Fiant luminaria in firmamento cæli, et dividant diem ac noctem, et sint in signa et tempora, et dies et annos:
15	GEN 1:15	ut luceant in firmamento cæli, et illuminent terram. Et factum est ita.
17	GEN 1:17	Et posuit eas in firmamento cæli, ut lucerent super terram,
19	GEN 1:19	Et factum est vespere et mane, dies quartus.
20	GEN 1:20	Dixit etiam Deus: Producant aquæ reptile animæ viventis, et volatile super terram sub firmamento cæli.
23	GEN 1:23	Et factum est vespere et mane, dies quintus.
25	GEN 1:25	Et fecit Deus bestias terræ juxta species suas, et jumenta, et omne reptile terræ in genere suo. Et vidit Deus quod esset bonum,
27	GEN 1:27	Et creavit Deus hominem ad imaginem suam: ad imaginem Dei creavit illum, masculum et feminam creavit eos.
29	GEN 1:29	Dixitque Deus: Ecce dedi vobis omnem herbam afferentem semen super terram, et universa ligna quæ habent in semetipsis sementem generis sui, ut sint vobis in escam:
30	GEN 1:30	et cunctis animantibus terræ, omnique volucri cæli, et universis quæ moventur in terra, et in quibus est anima vivens, ut habeant ad vescendum. Et factum est ita.
31	GEN 1:31	Viditque Deus cuncta quæ fecerat, et erant valde bona. Et factum est vespere et mane, dies sextus.
32	GEN 2:1	Igitur perfecti sunt cæli et terra, et omnis ornatus eorum.
33	GEN 2:2	Complevitque Deus die septimo opus suum quod fecerat: et requievit die septimo ab universo opere quod patrarat.
34	GEN 2:3	Et benedixit diei septimo, et sanctificavit illum, quia in ipso cessaverat ab omni opere suo quod creavit Deus ut faceret.
35	GEN 2:4	Istæ sunt generationes cæli et terræ, quando creata sunt, in die quo fecit Dominus Deus cælum et terram,
37	GEN 2:6	sed fons ascendebat e terra, irrigans universam superficiem terræ.
38	GEN 2:7	Formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terræ, et inspiravit in faciem ejus spiraculum vitæ, et factus est homo in animam viventem.
39	GEN 2:8	Plantaverat autem Dominus Deus paradisum voluptatis a principio, in quo posuit hominem quem formaverat.
41	GEN 2:10	Et fluvius egrediebatur de loco voluptatis ad irrigandum paradisum, qui inde dividitur in quatuor capita.
44	GEN 2:13	Et nomen fluvii secundi Gehon; ipse est qui circumit omnem terram Æthiopiæ.
45	GEN 2:14	Nomen vero fluminis tertii, Tigris: ipse vadit contra Assyrios. Fluvius autem quartus, ipse est Euphrates.
49	GEN 2:18	Dixit quoque Dominus Deus: Non est bonum esse hominem solum: faciamus ei adjutorium simile sibi.
53	GEN 2:22	Et ædificavit Dominus Deus costam, quam tulerat de Adam, in mulierem: et adduxit eam ad Adam.
57	GEN 3:1	Sed et serpens erat callidior cunctis animantibus terræ quæ fecerat Dominus Deus. Qui dixit ad mulierem: Cur præcepit vobis Deus ut non comederetis de omni ligno paradisi?
58	GEN 3:2	Cui respondit mulier: De fructu lignorum, quæ sunt in paradiso, vescimur:
59	GEN 3:3	de fructu vero ligni quod est in medio paradisi, præcepit nobis Deus ne comederemus, et ne tangeremus illud, ne forte moriamur.
62	GEN 3:6	Vidit igitur mulier quod bonum esset lignum ad vescendum, et pulchrum oculis, aspectuque delectabile: et tulit de fructu illius, et comedit: deditque viro suo, qui comedit.
63	GEN 3:7	Et aperti sunt oculi amborum; cumque cognovissent se esse nudos, consuerunt folia ficus, et fecerunt sibi perizomata.
64	GEN 3:8	Et cum audissent vocem Domini Dei deambulantis in paradiso ad auram post meridiem, abscondit se Adam et uxor ejus a facie Domini Dei in medio ligni paradisi.
69	GEN 3:13	Et dixit Dominus Deus ad mulierem: Quare hoc fecisti? Quæ respondit: Serpens decepit me, et comedi.
70	GEN 3:14	Et ait Dominus Deus ad serpentem: [Quia fecisti hoc, maledictus es inter omnia animantia, et bestias terræ: super pectus tuum gradieris, et terram comedes cunctis diebus vitæ tuæ.
72	GEN 3:16	Mulieri quoque dixit: Multiplicabo ærumnas tuas, et conceptus tuos: in dolore paries filios, et sub viri potestate eris, et ipse dominabitur tui.
78	GEN 3:22	et ait: Ecce Adam quasi unus ex nobis factus est, sciens bonum et malum: nunc ergo ne forte mittat manum suam, et sumat etiam de ligno vitæ, et comedat, et vivat in æternum.
80	GEN 3:24	Ejecitque Adam: et collocavit ante paradisum voluptatis cherubim, et flammeum gladium, atque versatilem, ad custodiendam viam ligni vitæ.
82	GEN 4:2	Rursumque peperit fratrem ejus Abel. Fuit autem Abel pastor ovium, et Cain agricola.
83	GEN 4:3	Factum est autem post multos dies ut offerret Cain de fructibus terræ munera Domino.
86	GEN 4:6	Dixitque Dominus ad eum: Quare iratus es? et cur concidit facies tua?
87	GEN 4:7	nonne si bene egeris, recipies: sin autem male, statim in foribus peccatum aderit? sed sub te erit appetitus ejus, et tu dominaberis illius.
88	GEN 4:8	Dixitque Cain ad Abel fratrem suum: Egrediamur foras. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus fratrem suum Abel, et interfecit eum.
89	GEN 4:9	Et ait Dominus ad Cain: Ubi est Abel frater tuus? Qui respondit: Nescio: num custos fratris mei sum ego?
90	GEN 4:10	Dixitque ad eum: Quid fecisti? vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra.
91	GEN 4:11	Nunc igitur maledictus eris super terram, quæ aperuit os suum, et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua.
92	GEN 4:12	Cum operatus fueris eam, non dabit tibi fructus suos: vagus et profugus eris super terram.
94	GEN 4:14	Ecce ejicis me hodie a facie terræ, et a facie tua abscondar, et ero vagus et profugus in terra: omnis igitur qui invenerit me, occidet me.
95	GEN 4:15	Dixitque ei Dominus: Nequaquam ita fiet: sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur. Posuitque Dominus Cain signum, ut non interficeret eum omnis qui invenisset eum.
96	GEN 4:16	Egressusque Cain a facie Domini, habitavit profugus in terra ad orientalem plagam Eden.
97	GEN 4:17	Cognovit autem Cain uxorem suam, quæ concepit, et peperit Henoch: et ædificavit civitatem, vocavitque nomen ejus ex nomine filii sui, Henoch.
100	GEN 4:20	Genuitque Ada Jabel, qui fuit pater habitantium in tentoriis, atque pastorum.
101	GEN 4:21	Et nomen fratris ejus Jubal: ipse fuit pater canentium cithara et organo.
102	GEN 4:22	Sella quoque genuit Tubalcain, qui fuit malleator et faber in cuncta opera æris et ferri. Soror vero Tubalcain, Noëma.
105	GEN 4:25	Cognovit quoque adhuc Adam uxorem suam: et peperit filium, vocavitque nomen ejus Seth, dicens: Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain.
106	GEN 4:26	Sed et Seth natus est filius, quem vocavit Enos: iste cœpit invocare nomen Domini.
107	GEN 5:1	Hic est liber generationis Adam. In die qua creavit Deus hominem, ad similitudinem Dei fecit illum.
108	GEN 5:2	Masculum et feminam creavit eos, et benedixit illis: et vocavit nomen eorum Adam, in die quo creati sunt.
110	GEN 5:4	Et facti sunt dies Adam, postquam genuit Seth, octingenti anni: genuitque filios et filias.