3	GEN 1:3	Dixitque Deus: Fiat lux. Et facta est lux.
6	GEN 1:6	Dixit quoque Deus: Fiat firmamentum in medio aquarum: et dividat aquas ab aquis.
9	GEN 1:9	Dixit vero Deus: Congregentur aquæ, quæ sub cælo sunt, in locum unum: et appareat arida. Et factum est ita.
11	GEN 1:11	Et ait: Germinet terra herbam virentem, et facientem semen, et lignum pomiferum faciens fructum juxta genus suum, cujus semen in semetipso sit super terram. Et factum est ita.
12	GEN 1:12	Et protulit terra herbam virentem, et facientem semen juxta genus suum, lignumque faciens fructum, et habens unumquodque sementem secundum speciem suam. Et vidit Deus quod esset bonum.
14	GEN 1:14	Dixit autem Deus: Fiant luminaria in firmamento cæli, et dividant diem ac noctem, et sint in signa et tempora, et dies et annos:
20	GEN 1:20	Dixit etiam Deus: Producant aquæ reptile animæ viventis, et volatile super terram sub firmamento cæli.
21	GEN 1:21	Creavitque Deus cete grandia, et omnem animam viventem atque motabilem, quam produxerant aquæ in species suas, et omne volatile secundum genus suum. Et vidit Deus quod esset bonum.
22	GEN 1:22	Benedixitque eis, dicens: Crescite, et multiplicamini, et replete aquas maris: avesque multiplicentur super terram.
24	GEN 1:24	Dixit quoque Deus: Producat terra animam viventem in genere suo, jumenta, et reptilia, et bestias terræ secundum species suas. Factumque est ita.
25	GEN 1:25	Et fecit Deus bestias terræ juxta species suas, et jumenta, et omne reptile terræ in genere suo. Et vidit Deus quod esset bonum,
28	GEN 1:28	Benedixitque illis Deus, et ait: Crescite et multiplicamini, et replete terram, et subjicite eam, et dominamini piscibus maris, et volatilibus cæli, et universis animantibus, quæ moventur super terram.
29	GEN 1:29	Dixitque Deus: Ecce dedi vobis omnem herbam afferentem semen super terram, et universa ligna quæ habent in semetipsis sementem generis sui, ut sint vobis in escam:
31	GEN 1:31	Viditque Deus cuncta quæ fecerat, et erant valde bona. Et factum est vespere et mane, dies sextus.
34	GEN 2:3	Et benedixit diei septimo, et sanctificavit illum, quia in ipso cessaverat ab omni opere suo quod creavit Deus ut faceret.
40	GEN 2:9	Produxitque Dominus Deus de humo omne lignum pulchrum visu, et ad vescendum suave lignum etiam vitæ in medio paradisi, lignumque scientiæ boni et mali.
47	GEN 2:16	præcepitque ei, dicens: Ex omni ligno paradisi comede;
48	GEN 2:17	de ligno autem scientiæ boni et mali ne comedas: in quocumque enim die comederis ex eo, morte morieris.
49	GEN 2:18	Dixit quoque Dominus Deus: Non est bonum esse hominem solum: faciamus ei adjutorium simile sibi.
50	GEN 2:19	Formatis igitur Dominus Deus de humo cunctis animantibus terræ, et universis volatilibus cæli, adduxit ea ad Adam, ut videret quid vocaret ea: omne enim quod vocavit Adam animæ viventis, ipsum est nomen ejus.
53	GEN 2:22	Et ædificavit Dominus Deus costam, quam tulerat de Adam, in mulierem: et adduxit eam ad Adam.
54	GEN 2:23	Dixitque Adam: Hoc nunc os ex ossibus meis, et caro de carne mea: hæc vocabitur Virago, quoniam de viro sumpta est.
55	GEN 2:24	Quam ob rem relinquet homo patrem suum, et matrem, et adhærebit uxori suæ: et erunt duo in carne una.
56	GEN 2:25	Erat autem uterque nudus, Adam scilicet et uxor ejus: et non erubescebant.
57	GEN 3:1	Sed et serpens erat callidior cunctis animantibus terræ quæ fecerat Dominus Deus. Qui dixit ad mulierem: Cur præcepit vobis Deus ut non comederetis de omni ligno paradisi?
60	GEN 3:4	Dixit autem serpens ad mulierem: Nequaquam morte moriemini.
61	GEN 3:5	Scit enim Deus quod in quocumque die comederitis ex eo, aperientur oculi vestri, et eritis sicut dii, scientes bonum et malum.
64	GEN 3:8	Et cum audissent vocem Domini Dei deambulantis in paradiso ad auram post meridiem, abscondit se Adam et uxor ejus a facie Domini Dei in medio ligni paradisi.
65	GEN 3:9	Vocavitque Dominus Deus Adam, et dixit ei: Ubi es?
67	GEN 3:11	Cui dixit: Quis enim indicavit tibi quod nudus esses, nisi quod ex ligno de quo præceperam tibi ne comederes, comedisti?
68	GEN 3:12	Dixitque Adam: Mulier, quam dedisti mihi sociam, dedit mihi de ligno, et comedi.
69	GEN 3:13	Et dixit Dominus Deus ad mulierem: Quare hoc fecisti? Quæ respondit: Serpens decepit me, et comedi.
72	GEN 3:16	Mulieri quoque dixit: Multiplicabo ærumnas tuas, et conceptus tuos: in dolore paries filios, et sub viri potestate eris, et ipse dominabitur tui.
73	GEN 3:17	Adæ vero dixit: Quia audisti vocem uxoris tuæ, et comedisti de ligno, ex quo præceperam tibi ne comederes, maledicta terra in opere tuo: in laboribus comedes ex ea cunctis diebus vitæ tuæ.
76	GEN 3:20	Et vocavit Adam nomen uxoris suæ, Heva: eo quod mater esset cunctorum viventium.
77	GEN 3:21	Fecit quoque Dominus Deus Adæ et uxori ejus tunicas pelliceas, et induit eos:
78	GEN 3:22	et ait: Ecce Adam quasi unus ex nobis factus est, sciens bonum et malum: nunc ergo ne forte mittat manum suam, et sumat etiam de ligno vitæ, et comedat, et vivat in æternum.
81	GEN 4:1	Adam vero cognovit uxorem suam Hevam, quæ concepit et peperit Cain, dicens: Possedi hominem per Deum.
84	GEN 4:4	Abel quoque obtulit de primogenitis gregis sui, et de adipibus eorum: et respexit Dominus ad Abel, et ad munera ejus.
85	GEN 4:5	Ad Cain vero, et ad munera illius non respexit: iratusque est Cain vehementer, et concidit vultus ejus.
86	GEN 4:6	Dixitque Dominus ad eum: Quare iratus es? et cur concidit facies tua?
88	GEN 4:8	Dixitque Cain ad Abel fratrem suum: Egrediamur foras. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus fratrem suum Abel, et interfecit eum.
90	GEN 4:10	Dixitque ad eum: Quid fecisti? vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra.
93	GEN 4:13	Dixitque Cain ad Dominum: Major est iniquitas mea, quam ut veniam merear.
95	GEN 4:15	Dixitque ei Dominus: Nequaquam ita fiet: sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur. Posuitque Dominus Cain signum, ut non interficeret eum omnis qui invenisset eum.
97	GEN 4:17	Cognovit autem Cain uxorem suam, quæ concepit, et peperit Henoch: et ædificavit civitatem, vocavitque nomen ejus ex nomine filii sui, Henoch.
99	GEN 4:19	Qui accepit duas uxores, nomen uni Ada, et nomen alteri Sella.
103	GEN 4:23	Dixitque Lamech uxoribus suis Adæ et Sellæ: [Audite vocem meam, uxores Lamech; auscultate sermonem meum: quoniam occidi virum in vulnus meum, et adolescentulum in livorem meum.
105	GEN 4:25	Cognovit quoque adhuc Adam uxorem suam: et peperit filium, vocavitque nomen ejus Seth, dicens: Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain.
108	GEN 5:2	Masculum et feminam creavit eos, et benedixit illis: et vocavit nomen eorum Adam, in die quo creati sunt.
109	GEN 5:3	Vixit autem Adam centum triginta annis: et genuit ad imaginem et similitudinem suam, vocavitque nomen ejus Seth.
111	GEN 5:5	Et factum est omne tempus quod vixit Adam, anni nongenti triginta, et mortuus est.
112	GEN 5:6	Vixit quoque Seth centum quinque annis, et genuit Enos.
113	GEN 5:7	Vixitque Seth, postquam genuit Enos, octingentis septem annis, genuitque filios et filias.
115	GEN 5:9	Vixit vero Enos nonaginta annis, et genuit Cainan.
116	GEN 5:10	Post cujus ortum vixit octingentis quindecim annis, et genuit filios et filias.
118	GEN 5:12	Vixit quoque Cainan septuaginta annis, et genuit Malaleel.
119	GEN 5:13	Et vixit Cainan, postquam genuit Malaleel, octingentis quadraginta annis, genuitque filios et filias.
121	GEN 5:15	Vixit autem Malaleel sexaginta quinque annis, et genuit Jared.
122	GEN 5:16	Et vixit Malaleel, postquam genuit Jared, octingentis triginta annis, et genuit filios et filias.
124	GEN 5:18	Vixitque Jared centum sexaginta duobus annis, et genuit Henoch.
125	GEN 5:19	Et vixit Jared, postquam genuit Henoch, octingentis annis, et genuit filios et filias.
126	GEN 5:20	Et facti sunt omnes dies Jared nongenti sexaginta duo anni, et mortuus est.
127	GEN 5:21	Porro Henoch vixit sexaginta quinque annis, et genuit Mathusalam.
128	GEN 5:22	Et ambulavit Henoch cum Deo: et vixit, postquam genuit Mathusalam, trecentis annis, et genuit filios et filias.
129	GEN 5:23	Et facti sunt omnes dies Henoch trecenti sexaginta quinque anni.
131	GEN 5:25	Vixit quoque Mathusala centum octoginta septem annis, et genuit Lamech.
132	GEN 5:26	Et vixit Mathusala, postquam genuit Lamech, septingentis octoginta duobus annis, et genuit filios et filias.
133	GEN 5:27	Et facti sunt omnes dies Mathusala nongenti sexaginta novem anni, et mortuus est.
134	GEN 5:28	Vixit autem Lamech centum octoginta duobus annis, et genuit filium:
135	GEN 5:29	vocavitque nomen ejus Noë, dicens: Iste consolabitur nos ab operibus et laboribus manuum nostrarum in terra, cui maledixit Dominus.
136	GEN 5:30	Vixitque Lamech, postquam genuit Noë, quingentis nonaginta quinque annis, et genuit filios et filias.
140	GEN 6:2	videntes filii Dei filias hominum quod essent pulchræ, acceperunt sibi uxores ex omnibus, quas elegerant.
141	GEN 6:3	Dixitque Deus: Non permanebit spiritus meus in homine in æternum, quia caro est: eruntque dies illius centum viginti annorum.
151	GEN 6:13	dixit ad Noë: Finis universæ carnis venit coram me: repleta est terra iniquitate a facie eorum, et ego disperdam eos cum terra.
152	GEN 6:14	Fac tibi arcam de lignis lævigatis; mansiunculas in arca facies, et bitumine linies intrinsecus et extrinsecus.
154	GEN 6:16	Fenestram in arca facies, et in cubito consummabis summitatem ejus: ostium autem arcæ pones ex latere; deorsum, cœnacula et tristega facies in ea.
156	GEN 6:18	Ponamque fœdus meum tecum: et ingredieris arcam tu et filii tui, uxor tua, et uxores filiorum tuorum tecum.
157	GEN 6:19	Et ex cunctis animantibus universæ carnis bina induces in arcam, ut vivant tecum: masculini sexus et feminini.
158	GEN 6:20	De volucribus juxta genus suum, et de jumentis in genere suo, et ex omni reptili terræ secundum genus suum: bina de omnibus ingredientur tecum, ut possint vivere.
159	GEN 6:21	Tolles igitur tecum ex omnibus escis, quæ mandi possunt, et comportabis apud te: et erunt tam tibi, quam illis in cibum.
161	GEN 7:1	Dixitque Dominus ad eum: Ingredere tu et omnis domus tua in arcam: te enim vidi justum coram me in generatione hac.
162	GEN 7:2	Ex omnibus animantibus mundis tolle septena et septena, masculum et feminam: de animantibus vero immundis duo et duo, masculum et feminam.