2	GEN 1:2	وزمین تهی و بایر بود و تاریکی بر روی لجه. و روح خدا سطح آبها را فرو گرفت.
5	GEN 1:5	و خداروشنایی را روز نامید و تاریکی را شب نامید. وشام بود و صبح بود، روزی اول.
6	GEN 1:6	و خدا گفت: «فلکی باشد در میان آبها و آبهارا از آبها جدا کند.»
7	GEN 1:7	و خدا فلک را بساخت وآبهای زیر فلک را از آبهای بالای فلک جدا کرد. و چنین شد.
8	GEN 1:8	و خدا فلک را آسمان نامید. و شام بود و صبح بود، روزی دوم.
11	GEN 1:11	و خداگفت: «زمین نباتات برویاند، علفی که تخم بیاوردو درخت میوه‌ای که موافق جنس خود میوه آوردکه تخمش در آن باشد، بر روی زمین.» و چنین شد.
12	GEN 1:12	و زمین نباتات را رویانید، علفی که موافق جنس خود تخم آورد و درخت میوه داری که تخمش در آن، موافق جنس خود باشد. و خدادید که نیکوست.
14	GEN 1:14	و خدا گفت: «نیرها در فلک آسمان باشند تاروز را از شب جدا کنند و برای آیات و زمانها وروزها و سالها باشند.
15	GEN 1:15	و نیرها در فلک آسمان باشند تا بر زمین روشنایی دهند.» و چنین شد.
16	GEN 1:16	و خدا دو نیر بزرگ ساخت، نیر اعظم را برای سلطنت روز و نیر اصغر را برای سلطنت شب، وستارگان را.
17	GEN 1:17	و خدا آنها را در فلک آسمان گذاشت تا بر زمین روشنایی دهند،
18	GEN 1:18	و تاسلطنت نمایند بر روز و بر شب، و روشنایی را ازتاریکی جدا کنند. و خدا دید که نیکوست.
20	GEN 1:20	و خدا گفت: «آبها به انبوه جانوران پر شودو پرندگان بالای زمین بر روی فلک آسمان پروازکنند.»
21	GEN 1:21	پس خدا نهنگان بزرگ آفرید و همه جانداران خزنده را، که آبها از آنها موافق اجناس آنها پر شد، و همه پرندگان بالدار را به اجناس آنها. و خدا دید که نیکوست.
28	GEN 1:28	و خدا ایشان را برکت داد و خدا بدیشان گفت: «بارور و کثیر شوید و زمین را پر سازید و در آن تسلط نمایید، و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان وهمه حیواناتی که بر زمین می‌خزند، حکومت کنید.»
29	GEN 1:29	و خدا گفت: «همانا همه علف های تخم داری که بر روی تمام زمین است و همه درختهایی که در آنها میوه درخت تخم دار است، به شما دادم تا برای شما خوراک باشد.
30	GEN 1:30	و به همه حیوانات زمین و به همه پرندگان آسمان وبه همه حشرات زمین که در آنها حیات‌است، هر علف سبز را برای خوراک دادم.» و چنین شد.
32	GEN 2:1	و آسمانها و زمین و همه لشکر آنها تمام شد.
36	GEN 2:5	و هیچ نهال صحرا هنوز درزمین نبود و هیچ علف صحرا هنوز نروییده بود، زیرا خداوند خدا باران بر زمین نبارانیده بود وآدمی نبود که کار زمین را بکند.
42	GEN 2:11	نام اول فیشون است که تمام زمین حویله را که در آنجا طلاست، احاطه می‌کند.
43	GEN 2:12	و طلای آن زمین نیکوست و در آنجا مروارید و سنگ جزع است.
45	GEN 2:14	و نام نهر سوم حدقل که بطرف شرقی آشور جاری است. و نهر‌چهارم فرات.
51	GEN 2:20	پس آدم همه بهایم و پرندگان آسمان و همه حیوانات صحرا را نام نهاد. لیکن برای آدم معاونی موافق وی یافت نشد.
52	GEN 2:21	و خداوند خدا، خوابی گران بر آدم مستولی گردانید تا بخفت، و یکی از دنده هایش راگرفت و گوشت در جایش پر کرد.
56	GEN 2:25	و آدم و زنش هر دو برهنه بودند و خجلت نداشتند.
59	GEN 3:3	لکن از میوه درختی که در وسط باغ است، خدا گفت از آن مخورید و آن را لمس مکنید، مبادا بمیرید.»
61	GEN 3:5	بلکه خدا می‌داند درروزی که از آن بخورید، چشمان شما باز شود ومانند خدا عارف نیک و بد خواهید بود.»
62	GEN 3:6	و چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست وبنظر خوشنما و درختی دلپذیر دانش افزا، پس ازمیوه‌اش گرفته، بخورد و به شوهر خود نیز داد و اوخورد.
70	GEN 3:14	پس خداوند خدا به مار گفت: «چونکه این کار کردی، از جمیع بهایم و از همه حیوانات صحرا ملعون تر هستی! بر شکمت راه خواهی رفت و تمام ایام عمرت خاک خواهی خورد.
72	GEN 3:16	و به زن گفت: «الم و حمل تو را بسیار افزون گردانم؛ با الم فرزندان خواهی زایید و اشتیاق تو به شوهرت خواهد بود و او بر تو حکمرانی خواهد کرد.»
73	GEN 3:17	و به آدم گفت: «چونکه سخن زوجه ات راشنیدی و از آن درخت خوردی که امرفرموده، گفتم از آن نخوری، پس بسبب توزمین ملعون شد، و تمام ایام عمرت از آن بارنج خواهی خورد.
78	GEN 3:22	و خداوند خدا گفت: «هماناانسان مثل یکی از ما شده است، که عارف نیک وبد گردیده. اینک مبادا دست خود را دراز کند و ازدرخت حیات نیز گرفته بخورد، و تا به ابد زنده ماند.»
81	GEN 4:1	و آدم، زن خود حوا را بشناخت و او حامله شده، قائن را زایید. و گفت: «مردی از یهوه حاصل نمودم.»
82	GEN 4:2	و بار دیگر برادر او هابیل رازایید. و هابیل گله بان بود، و قائن کارکن زمین بود.
83	GEN 4:3	و بعد از مرور ایام، واقع شد که قائن هدیه‌ای ازمحصول زمین برای خداوند آورد.
84	GEN 4:4	و هابیل نیزاز نخست زادگان گله خویش و پیه آنها هدیه‌ای آورد. و خداوند هابیل و هدیه او را منظورداشت،
87	GEN 4:7	اگر نیکویی می‌کردی، آیا مقبول نمی شدی؟ و اگر نیکویی نکردی، گناه بر در، درکمین است و اشتیاق تو دارد، اما تو بر وی مسلطشوی.»
88	GEN 4:8	و قائن با برادر خود هابیل سخن گفت. و واقع شد چون در صحرا بودند، قائن بر برادر خودهابیل برخاسته او را کشت.
89	GEN 4:9	پس خداوند به قائن گفت: «برادرت هابیل کجاست؟» گفت: «نمی دانم، مگر پاسبان برادرم هستم؟»
91	GEN 4:11	و اکنون تو ملعون هستی از زمینی که دهان خود را باز کرد تا خون برادرت را ازدستت فرو برد.
93	GEN 4:13	قائن به خداوند گفت: «عقوبتم از تحملم زیاده است.
97	GEN 4:17	و قائن زوجه خود را شناخت. پس حامله شده، خنوخ را زایید. و شهری بنا می‌کرد، و آن شهر را به اسم پسر خود، خنوخ نام نهاد.
98	GEN 4:18	وبرای خنوخ عیراد متولد شد، و عیراد، محویائیل را آورد، و محویائیل، متوشائیل را آورد، ومتوشائیل، لمک را آورد.
99	GEN 4:19	و لمک، دو زن برای خود گرفت، یکی را عاده نام بود و دیگری را ظله.
100	GEN 4:20	و عاده، یابال را زایید. وی پدر خیمه نشینان وصاحبان مواشی بود.
101	GEN 4:21	و نام برادرش یوبال بود. وی پدر همه نوازندگان بربط و نی بود.
102	GEN 4:22	و ظله نیز توبل قائن را زایید، که صانع هر آلت مس وآهن بود. و خواهر توبل قائن، نعمه بود.
103	GEN 4:23	و لمک به زنان خود گفت: «ای عاده و ظله، قول مرابشنوید! ای زنان لمک، سخن مرا گوش گیرید! زیرا مردی را کشتم بسبب جراحت خود، وجوانی را بسبب ضرب خویش.
104	GEN 4:24	اگر برای قائن هفت چندان انتقام گرفته شود، هر آینه برای لمک، هفتاد و هفت چندان.»
105	GEN 4:25	پس آدم بار دیگرزن خود را شناخت، و او پسری بزاد و او را شیث نام نهاد، زیرا گفت: «خدا نسلی دیگر به من قرارداد، به عوض هابیل که قائن او را کشت.»
106	GEN 4:26	وبرای شیث نیز پسری متولد شد و او را انوش نامید. در آنوقت به خواندن اسم یهوه شروع کردند.
109	GEN 5:3	و آدم صد و سی سال بزیست، پس پسری به شبیه و بصورت خود آورد، و او را شیث نامید.
110	GEN 5:4	وایام آدم بعد از آوردن شیث، هشتصد سال بود، وپسران و دختران آورد.
111	GEN 5:5	پس تمام ایام آدم که زیست، نهصد و سی سال بود که مرد.
112	GEN 5:6	و شیث صد و پنج سال بزیست، و انوش را آورد.
113	GEN 5:7	وشیث بعد از آوردن انوش، هشتصد و هفت سال بزیست و پسران و دختران آورد.
114	GEN 5:8	و جمله ایام شیث، نهصد و دوازده سال بود که مرد.
115	GEN 5:9	و انوش نود سال بزیست، و قینان را آورد.
116	GEN 5:10	و انوش بعداز آوردن قینان، هشتصد و پانزده سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.
117	GEN 5:11	پس جمله ایام انوش نهصد و پنج سال بود که مرد.
118	GEN 5:12	و قینان هفتاد سال بزیست، و مهللئیل را آورد.
119	GEN 5:13	و قینان بعد از آوردن مهللئیل، هشتصد و چهل سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.
120	GEN 5:14	و تمامی ایام قینان، نهصد و ده سال بود که مرد.
121	GEN 5:15	ومهللئیل، شصت و پنج سال بزیست، و یارد را آورد.
122	GEN 5:16	و مهللئیل بعد از آوردن یارد، هشتصد وسی سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.
123	GEN 5:17	پس همه ایام مهللئیل، هشتصد و نود و پنج سال بود که مرد.
124	GEN 5:18	و یارد صد و شصت و دو سال بزیست، و خنوخ را آورد.
125	GEN 5:19	و یارد بعد از آوردن خنوخ، هشتصد سال زندگانی کرد و پسران ودختران آورد.
126	GEN 5:20	و تمامی ایام یارد، نهصد وشصت و دو سال بود که مرد.