2	GEN 1:2	A ziemia była bezkształtna i pusta i ciemność była nad głębią, a Duch Boży unosił się nad wodami.
3	GEN 1:3	I Bóg powiedział: Niech stanie się światłość. I stała się światłość.
6	GEN 1:6	Potem Bóg powiedział: Niech stanie się firmament pośrodku wód i niech oddzieli wody od wód.
9	GEN 1:9	Potem Bóg powiedział: Niech się zbiorą w jednym miejscu wody, które są pod niebem, i niech się ukaże sucha powierzchnia. I tak się stało.
10	GEN 1:10	I Bóg nazwał suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód – morzami. I Bóg widział, że to było dobre.
11	GEN 1:11	Potem Bóg powiedział: Niech ziemia zrodzi trawę, rośliny wydające nasiona i drzewo urodzajne przynoszące owoc według swego rodzaju, którego nasienie będzie w nim na ziemi. I tak się stało.
14	GEN 1:14	Potem Bóg powiedział: Niech się staną światła na firmamencie nieba, by oddzielały dzień od nocy, i niech stanowią znaki, pory roku, dni i lata.
15	GEN 1:15	I niech będą światłami na firmamencie nieba, aby świeciły nad ziemią. I tak się stało.
20	GEN 1:20	Potem Bóg powiedział: Niech wody hojnie wydadzą żywe istoty, a ptactwo niech lata nad ziemią, pod firmamentem nieba.
21	GEN 1:21	I Bóg stworzył wielkie wieloryby i wszelkie pływające istoty żywe, które hojnie wydały wody, według ich rodzaju oraz wszelkie ptactwo skrzydlate według jego rodzaju. I Bóg widział, że to było dobre.
22	GEN 1:22	Bóg błogosławił je, mówiąc: Bądźcie płodne i rozmnażajcie się, i wypełniajcie wody morskie, a ptactwo niech się rozmnaża na ziemi.
24	GEN 1:24	Bóg powiedział też: Niech ziemia wyda istoty żywe według swego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i zwierzęta ziemi według swego rodzaju. I tak się stało.
26	GEN 1:26	Potem Bóg powiedział: Uczyńmy człowieka na nasz obraz według naszego podobieństwa; niech panuje nad rybami morskimi i ptactwem niebieskim, nad bydłem i całą ziemią oraz nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi, które pełzają po ziemi.
27	GEN 1:27	Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boga go stworzył; stworzył ich mężczyzną i kobietą.
28	GEN 1:28	I Bóg błogosławił im. Potem Bóg powiedział do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, napełniajcie ziemię i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebieskim, i nad wszelkimi zwierzętami, które poruszają się po ziemi.
29	GEN 1:29	I Bóg powiedział: Oto dałem wam wszelkie rośliny wydające z siebie nasienie, które są na powierzchni całej ziemi, i wszelkie drzewo mające owoc drzewa, wydające z siebie nasienie – będą one dla was pokarmem.
32	GEN 2:1	Tak ukończone zostały niebiosa i ziemia oraz wszystkie ich zastępy.
37	GEN 2:6	Ale z ziemi wychodziła para, która nawilżała całą powierzchnię ziemi.
38	GEN 2:7	Wtedy PAN Bóg ukształtował człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia. I człowiek stał się żywą duszą.
39	GEN 2:8	PAN Bóg zasadził też ogród w Edenie, na wschodzie, i umieścił tam człowieka, którego ukształtował.
40	GEN 2:9	I wywiódł PAN Bóg z ziemi wszelkie drzewa miłe dla oka i których owoce były dobre do jedzenia oraz drzewo życia pośrodku ogrodu i drzewo poznania dobra i zła.
42	GEN 2:11	Nazwa pierwszej – Piszon; to ta, która okrąża całą ziemię Chawila, gdzie znajduje się złoto.
44	GEN 2:13	Nazwa drugiej rzeki – Gichon; ta okrąża całą ziemię Kusz.
45	GEN 2:14	Nazwa zaś trzeciej rzeki – Chiddekel; płynie ona na wschód ku Asyrii. A czwarta rzeka to Eufrat.
54	GEN 2:23	I Adam powiedział: To teraz jest kość z moich kości i ciało z mojego ciała; dlatego będzie nazwana kobietą, bo z mężczyzny została wzięta.
57	GEN 3:1	A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta polne, które PAN Bóg uczynił. Powiedział on do kobiety: Czy Bóg rzeczywiście powiedział: Nie wolno wam jeść ze wszystkich drzew tego ogrodu?
64	GEN 3:8	Wtedy usłyszeli głos PANA Boga chodzącego po ogrodzie w powiewie dziennym. I Adam, i jego żona ukryli się przed obliczem PANA Boga wśród drzew ogrodu.
70	GEN 3:14	Wtedy PAN Bóg powiedział do węża: Ponieważ to uczyniłeś, będziesz przeklęty wśród wszelkiego bydła i wśród wszelkich zwierząt polnych. Na brzuchu będziesz się czołgać i proch będziesz jeść po wszystkie dni swego życia.
73	GEN 3:17	Do Adama zaś powiedział: Ponieważ usłuchałeś głosu swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci przykazałem, mówiąc: Nie będziesz z niego jadł – przeklęta będzie ziemia z twego powodu, w trudzie będziesz z niej spożywać po wszystkie dni twego życia.
75	GEN 3:19	W pocie czoła będziesz spożywał chleb, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty. Bo jesteś prochem i w proch się obrócisz.
76	GEN 3:20	I Adam nadał swojej żonie imię Ewa, bo ona była matką wszystkich żyjących.
77	GEN 3:21	I PAN Bóg sporządził dla Adama i jego żony odzienie ze skór i przyodział ich.
80	GEN 3:24	Tak wygnał człowieka i postawił na wschód od ogrodu Eden cherubinów i płomienisty miecz obracający się we wszystkie strony, aby strzegły drogi do drzewa życia.
84	GEN 4:4	Także Abel przyniósł z pierworodnych swej trzody i z ich tłuszczu. A PAN wejrzał na Abla i jego ofiarę.
85	GEN 4:5	Lecz na Kaina i jego ofiarę nie wejrzał. Kain rozgniewał się bardzo i spochmurniała jego twarz.
86	GEN 4:6	Wtedy PAN zapytał Kaina: Dlaczego się rozgniewałeś? Czemu spochmurniała twoja twarz?
87	GEN 4:7	Jeśli będziesz dobrze czynił, czy nie zostaniesz wywyższony? A jeśli nie będziesz dobrze czynił, grzech leży u drzwi; a do ciebie będzie jego pragnienie, a ty będziesz nad nim panować.
94	GEN 4:14	Oto wyganiasz mnie dziś z powierzchni ziemi, a przed twoją twarzą będę ukryty. Będę tułaczem i zbiegiem na ziemi, a stanie się tak, że ktokolwiek mnie spotka, zabije mnie.
96	GEN 4:16	Wtedy odszedł Kain sprzed oblicza PANA i zamieszkał w ziemi Nod, na wschód od Edenu.
97	GEN 4:17	I Kain obcował ze swoją żoną, a ona poczęła i urodziła Henocha. Zbudował też miasto i nazwał je imieniem swego syna – Henoch.
98	GEN 4:18	Henochowi urodził się Irad, a Irad spłodził Mechujaela, a Mechujael spłodził Matuszaela, a Matuszael spłodził Lameka.
100	GEN 4:20	Ada urodziła Jabala, który był ojcem mieszkających w namiotach i pasterzy.
101	GEN 4:21	Jego brat miał na imię Jubal, a był on ojcem wszystkich grających na harfie i na flecie.
103	GEN 4:23	I Lamek powiedział swym żonom, Adzie i Silli: Słuchajcie mego głosu, żony Lameka, posłuchajcie moich słów; zabiłem mężczyznę za zranienie mnie i młodzieńca za siniec.
108	GEN 5:2	Stworzył ich mężczyzną i kobietą; błogosławił ich i nadał im imię Adam w dniu, w którym zostali stworzeni.
111	GEN 5:5	A tak wszystkich dni, które żył Adam, było dziewięćset trzydzieści lat i umarł.
114	GEN 5:8	Wszystkich dni Seta było dziewięćset dwanaście lat i umarł.
117	GEN 5:11	Wszystkich dni Enosza było dziewięćset pięć lat i umarł.
118	GEN 5:12	Kenan żył siedemdziesiąt lat i spłodził Mahalaleela.
119	GEN 5:13	Po spłodzeniu Mahalaleela Kenan żył osiemset czterdzieści lat i spłodził synów i córki.
120	GEN 5:14	Wszystkich dni Kenana było dziewięćset dziesięć lat i umarł.
121	GEN 5:15	Mahalaleel żył sześćdziesiąt pięć lat i spłodził Jareda.
122	GEN 5:16	Po spłodzeniu Jareda Mahalaleel żył osiemset trzydzieści lat i spłodził synów i córki.
123	GEN 5:17	Wszystkich dni Mahalaleela było osiemset dziewięćdziesiąt pięć lat i umarł.
124	GEN 5:18	Jared żył sto sześćdziesiąt dwa lata i spłodził Henocha.
125	GEN 5:19	Po spłodzeniu Henocha Jared żył osiemset lat i spłodził synów i córki.
126	GEN 5:20	Wszystkich dni Jareda było dziewięćset sześćdziesiąt dwa lata i umarł.
127	GEN 5:21	Henoch żył sześćdziesiąt pięć lat i spłodził Matuzalema.
128	GEN 5:22	Po spłodzeniu Matuzalema Henoch chodził z Bogiem trzysta lat i spłodził synów i córki.
129	GEN 5:23	Wszystkich dni Henocha było trzysta sześćdziesiąt pięć lat.
130	GEN 5:24	Henoch chodził z Bogiem, a potem już go nie było, bo Bóg go zabrał.
133	GEN 5:27	Wszystkich dni Matuzalema było dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć lat i umarł.
135	GEN 5:29	I nadał mu imię Noe, mówiąc: Ten nas pocieszy w naszej pracy i w trudzie naszych rąk, z powodu ziemi, którą PAN przeklął.
137	GEN 5:31	Wszystkich dni Lameka było siedemset siedemdziesiąt siedem lat i umarł.
138	GEN 5:32	A gdy Noe miał pięćset lat, spłodził Sema, Chama i Jafeta.
141	GEN 6:3	I powiedział PAN: Mój duch nie będzie na zawsze się spierał z człowiekiem, bo jest on ciałem. Będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat.
142	GEN 6:4	A w tych dniach byli na ziemi olbrzymi; nawet i potem, gdy synowie Boży zbliżali się do córek ludzkich, a one rodziły im synów. To są mocarze, którzy od dawna byli sławnymi mężczyznami.