9	GEN 1:9	І сказаў Бог: “Няхай зьбяруцца воды, якія пад небам, у адно месца, і няхай зьявіцца сухазем’е”. І сталася так.
10	GEN 1:10	І назваў Бог сухазем’е зямлёю, а збор водаў назваў морам. І бачыў Бог, што [гэта] добра.
94	GEN 4:14	Вось, Ты выганяеш мяне сёньня з аблічча зямлі, і буду хавацца ад аблічча Твайго, і буду я выгнанцам і ўцекачом на зямлі, і станецца, што кожны, хто сустрэне мяне, заб’е мяне”.
95	GEN 4:15	І сказаў яму ГОСПАД: “Таму кожнаму, хто заб’е Каіна, сем разоў будзе адпомшчана”. І пазначыў ГОСПАД Каіна знакам, каб не забіў яго кожны, хто сустрэне яго.
182	GEN 7:22	Усе, якія мелі дыханьне духа жыцьця ў ноздрах сваіх, усе, што былі на сухазем’і, —паўміралі.
230	GEN 9:24	І прачнуўся Ной ад ап’яненьня свайго, і даведаўся, што яму зрабіў малодшы сын ягоны,
311	GEN 12:12	і станецца, калі ўбачаць цябе Эгіпцяне і скажуць: “Гэта жонка яго”, заб’юць мяне, а цябе пакінуць.
500	GEN 20:4	А Абімэлех не набліжаўся да яе, і сказаў: “Госпадзе! Няўжо і народ праведны ты заб’еш?
507	GEN 20:11	I сказаў Абрагам: “Вось, я сказаў: “Напэўна, няма страху Божага на месцы гэтым, і заб’юць мяне з прычыны жонкі маёй”.
606	GEN 24:14	Няхай станецца, што тая дзяўчына, якой я скажу: “Нахілі збан свой, і я нап’юся”, і якая скажа: “Пі, я і вярблюды твае напаю”, вось гэта тая, якую Ты прызначыў слузе Твайму Ісааку, і з гэтага пазнаю, што Ты ўчыніў міласэрнасьць пану майму”.
611	GEN 24:19	I скончыла яна даваць яму піць, і сказала: “Таксама для вярблюдаў тваіх я буду чэрпаць, пакуль не нап’юцца”.
630	GEN 24:38	але пойдзеш у дом бацькі майго і да сям’і маёй, і возьмеш жонку сыну майму”.
632	GEN 24:40	I сказаў ён мне: “ГОСПАД, перад абліччам Якога я хадзіў, пашле анёла Свайго з табою і дасьць посьпех на шляху тваім, і ты возьмеш жонку сыну майму з сям’і маёй і з дому бацькі майго.
633	GEN 24:41	Тады будзеш ты вызвалены ад прысягі маёй, калі прыйдзеш да сям’і маёй, і калі яны не дадуць табе, ты будзеш вызвалены ад прысягі!”
769	GEN 27:41	I зьненавідзеў Эзаў Якуба дзеля дабраславеньня, якім дабраславіў яго бацька ягоны, і сказаў Эзаў у сэрцы сваім: “Набліжаюцца дні жалобы па бацьку маім, і я заб’ю Якуба, брата майго”.
770	GEN 27:42	I распавялі Рэбэцы словы Эзава, сына ейнага старэйшага, і яна паслала, і паклікала Якуба, сына свайго малодшага, і сказала яму: “Вось, Эзаў, брат твой, суцяшае сябе адносна цябе, што заб’е цябе.
937	GEN 32:9	I сказаў: “Калі Эзаў прыйдзе на адзін табар і выб’е яго, табар, які застанецца, ўцячэ”.
1011	GEN 34:30	I сказаў Якуб Сымону і Левію: “Вы зрабілі зьнішчэньне мяне, зрабіўшы мяне агідным для жыхароў зямлі гэтае, Хананейцаў і Пэрэзэяў, а ў мяне людзей няшмат, і зьбяруцца на мяне, і паб’юць мяне, і будуць зьнішчаны я і дом мой”.
1030	GEN 35:18	I сталася, калі выходзіла з яе душа, бо яна памірала, яна назвала імя ягонае Бэн-Оні, а бацька ягоны назваў яго Бэн’ямін.
1036	GEN 35:24	Сыны Рахелі: Язэп і Бэн’ямін.
1104	GEN 37:20	I цяпер хадзем, і заб’ем яго, і кінем яго ў нейкую яму, і скажам: “Злы зьвер зьеў яго”, і паглядзім, што будзе з ягоных сноў”.
1110	GEN 37:26	I сказаў Юда братам сваім: “Якая карысьць, што мы заб’ем брата нашага і схаваем кроў ягоную?
1257	GEN 42:4	А Бэн’яміна, брата Язэпа, не паслаў Якуб з братамі ягонымі, бо сказаў: “Каб не здарылася з ім няшчасьце”.
1267	GEN 42:14	I сказау ім Язэп: “Гэта я сказаў вам, кажучы: ‘Вы — шпегі’.
1275	GEN 42:22	I адказаў ім Рубэн, кажучы: “Ці не казаў я вам, кажучы: ‘Не грашыце супраць хлопца’, і не паслухалі вы; і вось, кроў ягоная помсьціцца”.
1289	GEN 42:36	I сказаў ім Якуб, бацька іхні: “Вы пазбавілі мяне дзяцей. Язэпа няма; і Сымона няма, і Бэн’яміна [хочаце] ўзяць. Усё гэта на мяне прыйшло!”
1294	GEN 43:3	I сказаў яму Юда, кажучы: “Той чалавек сувора папярэдзіў нас, кажучы: ‘Ня ўбачыце аблічча майго, калі ня [будзе] брат ваш з вамі’.
1296	GEN 43:5	А калі не пашлеш, ня зыйдзем, бо той чалавек сказаў нам: ‘Ня ўбачыце аблічча майго, калі ня [будзе] брат ваш з вамі’”.
1298	GEN 43:7	І сказалі яны: «Пытаючыся, распытаваў гэты чалавек пра нас, пра сям’ю нашую, кажучы: ‘Ці яшчэ бацька ваш жыўвы? Ці ёсьць у вас брат?’ І мы адказвалі яму паводле гэтых словаў. Ці маглі мы ведаць, што ён скажа: ‘Прывядзіце брата вашага’».
1305	GEN 43:14	А Бог Усемагутны няхай дасьць вам ласку перад абліччам таго чалавека, і ён выпусьціць вам другога брата вашага і Бэн’яміна. А я, калі маю пазбыцца дзяцей, пазбудуся”.
1306	GEN 43:15	I ўзялі мужы гэтыя дары свае, і срэбра падвойнае ўзялі ў рукі свае, і Бэн’яміна, і ўсталі, і зыйшлі ў Эгіпет, і сталі перад Язэпам.
1307	GEN 43:16	I ўбачыў Язэп з імі Бэн’яміна, і сказаў загадчыку дому свайго: “Увядзі гэтых мужоў у дом, і зарэж, што можна зарэзаць, і прыгатуй, бо са мною будуць есьці гэтыя мужы апоўдні”.
1320	GEN 43:29	I ўзьняў ён вочы свае, і ўбачыў Бэн’яміна, брата свайго, сына маці сваёй, і сказаў: “Ці гэта брат ваш наймалодшы, пра якога вы распавядалі мне?” I сказаў: “Бог няхай зьмілуецца над табою, сыне мой”.
1325	GEN 43:34	I падалі стравы ад яго аблічча для іх. I была страва для Бэн’яміна большая, чым стравы кажнага з іх у пяць разоў. I яны пілі, і ўпіліся з ім.
1330	GEN 44:5	Ці ж ня гэта той келіх, з якога п’е пан мой, і прадказваючы, прадказвае на ім? Ліха вы ўчынілі, гэтак зрабіўшы’”.
1337	GEN 44:12	А ён шукаў, пачаў ад найстарэйшага і скончыў наймалодшым; і знайшоў келіх ў мяху Бэн’яміна.
1344	GEN 44:19	Пан мой пытаўся ў слугаў сваіх, кажучы: ‘Ці ёсьць у вас бацька альбо брат?’
1345	GEN 44:20	І мы сказалі пану нашаму: ‘Ёсьць у нас бацька стары і дзіця старасьці [ягонае] малое, а брат ягоны памёр, і ён адзін застаўся па маці сваёй, і бацька ягоны любіць яго’.
1346	GEN 44:21	I ты сказаў слугам тваім: ‘Прывядзіце яго да мяне, і я зьвярну вока маё на яго’.
1347	GEN 44:22	І мы сказалі пану майму: ‘Ня можа хлопец пакінуць бацьку свайго; і калі ён пакіне бацьку свайго, дык той памрэ’.
1348	GEN 44:23	I сказаў ты слугам тваім: ‘Калі ня прыйдзе брат ваш наймалодшы з вамі, не дазволю вам больш бачыць аблічча маё’.
1350	GEN 44:25	I сказаў бацька наш: ‘Вярніцеся, купіце нам трохі харчаваньня’.
1351	GEN 44:26	I мы сказалі: ‘Ня можам зыйсьці. Калі будзе з намі брат наш наймалодшы, мы зыйдзем, бо ня зможам убачыць аблічча таго чалавека, калі брата нашага наймалодшага ня будзе з намі’.
1353	GEN 44:28	I адыйшоў адзін ад мяне, і я сказаў: ‘Напэўна, ён разьдзёрты [дзікім зьверам]’, і я ня бачыў яго дагэтуль.
1354	GEN 44:29	І возьмеце таксама гэтага ад аблічча майго, і здарыцца з ім няшчасьце, і завядзіцё вы сівізну маю у горы ў апраметную’.
1357	GEN 44:32	Бо слуга твой паручыўся за хлопца перад бацькам ім, кажучы: ‘Калі не прывяду яго да цябе, буду грэшны перад бацькам сваім на ўсе дні’.
1371	GEN 45:12	I вось, бачаць вочы вашыя, і вочы брата майго Бэн’яміна, што вусны мае прамаўляюць да вас.
1373	GEN 45:14	I ўпаў ён на шыю Бэн’яміну, брату свайму, і плакаў; і Бэн’ямін плакаў на шыі ягонай.
1377	GEN 45:18	і вазьміце бацьку свайго, і сем’і свае, і прыйдзіце да мяне; і я дам вам добрую зямлю Эгіпту, і вы будзеце есьці тлустасьць зямлі гэтай”.
1381	GEN 45:22	І ўсім, кожнаму з іх, ён даў зьмену адзеньня, а Бэн’яміну даў трыста срэбнікаў і пяць зьменаў адзеньня.
1403	GEN 46:16	I сыны Гада: Цыф’ён і Хагі, Шуні і Эцбон, Еры і Ароды, і Ар’элі.
1406	GEN 46:19	Сыны Рахелі, жонкі Якуба: Язэп і Бэн’ямін.
1408	GEN 46:21	А сыны Бэн’яміна: Бела і Бэкер, і Ашбэль, Гера і Нааман, Эхі і Рош, Мупім і Хупім, і Ард.
1501	GEN 49:27	Бэн’ямін — воўк драпежны, раніцаю будзе есьці здабычу і ўвечары будзе дзяліць прыбытак».
13958	PSA 2:9	Кіем жалезным паб’еш іх, быццам начыньне глінянае скрышыш іх”.
14005	PSA 7:2	Лямант Давіда, які засьпяваў ён ГОСПАДУ з прычыны Куша, сына Бэн’яміна.
14409	PSA 34:2	[Псальм] Давіда, калі ён перад Абімэлехам удаваў вар’ята і быў выгнаны ім, і пайшоў сабе.
14495	PSA 37:24	Калі ўпадзе, не заб’ецца, бо Госпад падтрымлівае руку ягоную.
14604	PSA 44:7	Праз Цябе мы паб’ем прыгнятальнікаў нашых, праз імя Тваё стопчам тых, што паўстаюць супраць нас.
14713	PSA 50:13	Ці ж Я ем мяса валоў і п’ю кроў казлоў?
14930	PSA 66:6	Ён перамяніў мора ў сухазем’е, праз раку перайшлі пехатою; там радаваліся мы ў Ім!
14967	PSA 68:15	Хоць вы ляжыце паміж абораў, вы сталіся, быццам галубка, у якой крылы пакрытыя срэбрам, а пер’е — золатам зелянявым.
14981	PSA 68:29	Там Бэн’ямін, наймалодшы, мае ўладу над імі; князі Юды з палкамі сваімі; князі Забулёна, князі Нэфталі.
15002	PSA 69:14	Абмаўляюць мяне тыя, што сядзяць у браме [гораду], і прыпеўкі пяюць тыя, што п’юць сікеру.
15016	PSA 69:28	Бо таго, каго Ты б’еш, яны перасьледуюць, і пра боль таго, каго Ты параніў, яны абвяшчаюць.
15260	PSA 80:4	Перад абліччам Эфраіма, і Бэн’яміна, і Манасы абудзі магутнасьць Тваю і прыйдзі збавіць нас!
15358	PSA 86:11	Навучы мяне, ГОСПАДЗЕ, шляху Твайму, каб хадзіў я ў праўдзе Тваёй; з’яднай сэрца маё, каб баялася імя Твайго.
15464	PSA 91:4	Пер’ем Сваім закрые цябе, і пад крыламі Ягонымі будзеш мець надзею; праўда Ягоная — шчыт і заслона.
15525	PSA 95:5	Ягонае мора, бо Ён яго ўчыніў, і сухазем’е рукі Ягоныя ўкшталтавалі.
15793	PSA 107:27	бадзяюцца і хістаюцца, як п’яныя, і ўся мудрасьць іхняя на марна.
15861	PSA 110:7	Са струменя нап’ецца ў дарозе і дзеля таго ўзвысіць галаву.
16299	PSA 137:9	Шчасьлівы той, хто немаўлятаў тваіх схопіць і паб’е аб скалу.
16350	PSA 141:5	Няхай б’е мяне праведнік, [бо гэта] міласэрнасьць; няхай карае мяне, [бо гэта] алей для галавы, які не пашкодзіць галаве маёй; бо малітва мая — супраць ліхоты іхняй.
16502	PRO 1:32	Бо адступніцтва неразумных заб’е іх, бяздумнасьць дурняў загубіць іх.
16577	PRO 4:17	Бо ядуць яны хлеб беззаконьня і п’юць віно гвалту.
16644	PRO 6:34	бо рэўнасьць раз’юшвае мужа, і не пашкадуе ён у дзень помсты,
16668	PRO 7:23	аж пакуль страла праб’е вантробы яго; як птушка, што кідаецца ў сіло, і ня ведае, што на загубу яе.
17079	PRO 21:25	Жаданьне гультая заб’е яго, бо рукі ягоныя адмаўляюцца працаваць.
17134	PRO 23:20	Ня будзь сярод тых, што напіваюцца віна, сярод тых, што аб’ядаюцца мясам,
17135	PRO 23:21	бо п’яніца і абжора зьбяднеюць, і заспанасьць апране ў лахманы.
17217	PRO 26:6	Падцінае сабе ногі і п’е сваю шкоду той, хто праз рукі дурня слова пасылае.
17220	PRO 26:9	Як калючка ў руцэ п’янага, так прыказка ў вуснах дурня.
17229	PRO 26:18	Як вар’ят, які кідае агонь, стрэлы і сьмерць,
17316	PRO 29:22	Гняўлівы чалавек усчынае звадку, а раз’юшаны [ўчыняе] багата правінаў.
17336	PRO 30:15	У п’яўкі дзьве дачкі: «давай» і «давай». Вось тры ненасытныя і чатыры, якія ня скажуць: «Досыць»:
17361	PRO 31:7	Няхай вып’е такі і забудзецца на бядоту сваю, і ня памятае больш цяжару свайго.
17442	ECC 3:13	І тое, што кожны чалавек есьць i п’е, i бачыць добрае з усёй цяжкай працы сваёй, — гэта дар Божы.
17478	ECC 5:10	Салодкi сон таго, хто працуе, цi мала, цi шмат ён пад’еў, але сытасьць багатага не дае яму заснуць.
17599	ECC 12:6	пакуль не парвецца срэбны ланцужок, i не раструшчыцца залатая чаша, i не паб’ецца збан пры крынiцы, i ня зломіцца калаўрот над студняю,
23279	MAT 4:1	Тады Ісус заведзены быў Духам у пустыню дзеля спакушваньня праз д’ябла,
23283	MAT 4:5	Потым бярэ Яго д’ябал у сьвяты горад, і стаўляе на вільчаку сьвятыні,
23286	MAT 4:8	Ізноў бярэ Яго д’ябал на вельмі высокую гару, і паказвае Яму ўсе валадарствы сьвету і славу іх,
23289	MAT 4:11	Тады пакідае Яго д’ябал; і вось, анёлы прыступіліся, і служылі Яму.
23324	MAT 5:21	Вы чулі, што сказана старадаўным: “Не забівай, а хто заб’е, падлягае суду”.
23515	MAT 10:29	Ці ж ня два вераб’і продаюцца за асар? І ніводзін з іх не ўпадзе на зямлю бяз волі Айца вашага.
23517	MAT 10:31	Дык ня бойцеся, вы лепшыя за многіх вераб’ёў.
23546	MAT 11:18	Бо прыйшоў Ян, ня есьць, ня п’е, і кажуць: “Дэмана мае”.
23547	MAT 11:19	Прыйшоў Сын Чалавечы, есьць і п’е; і кажуць: “Вось, чалавек — абжора і п’яніца, сябра мытнікаў і грэшнікаў”. І апраўдана мудрасьць дзецьмі яе».
23647	MAT 13:39	вораг, які пасеяў іх, — гэта д’ябал, жніво — сканчэньне веку, а жняцы — анёлы.
23792	MAT 17:23	і заб’юць Яго, і на трэці дзень Ён уваскрэсьне». І яны дужа засмуціліся.