Wildebeest analysis examples for:   grc-grcbrent   ἀ    February 11, 2023 at 18:38    Script wb_pprint_html.py   by Ulf Hermjakob

1  GEN 1:1  ἘΝ ρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
2  GEN 1:2  Ἡ δὲ γῆ ἦν όρατος καὶ κατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς βύσσου· καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος.
4  GEN 1:4  Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς νὰ μέσον τοῦ φωτὸς, καὶ νὰ μέσον τοῦ σκότους.
6  GEN 1:6  Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος· καὶ ἔστω διαχωρίζον νὰ μέσον ὕδατος καὶ ὕδατος· καὶ ἐγένετο οὕτως.
7  GEN 1:7  Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς νὰ μέσον τοῦ ὕδατος, ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματος, καὶ νὰ μέσον τοῦ ὕδατος, τοῦ ἐπάνω τοῦ στερεώματος.
14  GEN 1:14  Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς, τοῦ διαχωρίζειν νὰ μέσον τῆς ἡμέρας καὶ νὰ μέσον τῆς νυκτός· καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα, καὶ εἰς καιροὺς, καὶ εἰς ἡμέρας, καὶ εἰς ἐνιαυτούς.
16  GEN 1:16  Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο φωστῆρας τοὺς μεγάλους· τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰς ρχὰς τῆς ἡμέρας, καὶ τὸν φωστῆρα τὸν ἐλάσσω εἰς ρχὰς τῆς νυκτὸς, καὶ τοὺς στέρας.
18  GEN 1:18  καὶ ἄρχειν τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς, καὶ διαχωρίζειν νὰ μέσον τοῦ φωτὸς, καὶ νὰ μέσον τοῦ σκότους· καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι καλόν.
26  GEN 1:26  Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, Ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατʼ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθʼ ὁμοίωσιν· καὶ ρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης, καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ, καὶ τῶν κτηνῶν, καὶ πάσης τῆς γῆς, καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς.
33  GEN 2:2  Καὶ συνετέλεσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐποίησε· καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ πὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἐποίησε.
34  GEN 2:3  Καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην, καὶ ἡγίασεν αὐτήν, ὅτι ἐν αὐτῇ κατέπαυσεν πὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἤρξατο ὁ Θεὸς ποιῆσαι.
36  GEN 2:5  καὶ πᾶν χλωρὸν γροῦ πρὸ τοῦ γενέσθαι ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ πάντα χόρτον γροῦ πρὸ τοῦ νατεῖλαι· οὐ γὰρ ἔβρεξεν ὁ Θεὸς ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἄνθρωπος οὐκ ἦν ἐργάζεσθαι αὐτήν.
37  GEN 2:6  Πηγὴ δὲ νέβαινεν ἐκ τῆς γῆς, καὶ ἐπότιζε πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς.
38  GEN 2:7  Καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν πὸ τῆς γῆς· καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.
39  GEN 2:8  Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ νατολάς· καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε.
41  GEN 2:10  Ποταμὸς δὲ ἐκπορεύεται ἐξ Ἐδὲμ ποτίζειν τὸν παράδεισον· ἐκεῖθεν φορίζεται εἰς τέσσαρας ρχάς.
47  GEN 2:16  Καὶ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ δὰμ, λέγων, πὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ.
48  GEN 2:17  πὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρὸν, οὐ φάγεσθε πʼ αὐτοῦ· ᾗ δʼ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε πʼ αὐτοῦ, θανάτῳ ποθανεῖσθε.
50  GEN 2:19  Καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία τοῦ γροῦ, καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ· καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸς τὸν δὰμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά· καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ δὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ.
51  GEN 2:20  Καὶ ἐκάλεσεν δὰμ ὀνόματα πᾶσι τοῖς κτήνεσι, καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ, καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ γροῦ· τῷ δὲ δὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ.
52  GEN 2:21  Καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν δὰμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ, καὶ νεπλήρωσε σάρκα ντʼ αὐτῆς.
53  GEN 2:22  Καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευρὰν, ἣν ἔλαβεν πὸ τοῦ δὰμ εἰς γυναῖκα· καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν δάμ.
54  GEN 2:23  Καὶ εἶπεν δάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου, καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνὴ, ὅτι ἐκ τοῦ νδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη.
57  GEN 3:1  Ὁ δὲ ὄφις ἦν φρονιμώτατος πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν ἐποίησε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικὶ, τί ὅτι εἶπεν ὁ Θεός, οὐ μὴ φάγητε πὸ παντὸς ξύλου τοῦ παραδείσου;
58  GEN 3:2  Καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ ὄφει, πὸ καρποῦ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου φαγούμεθα·
59  GEN 3:3  πὸ δὲ τοῦ καρποῦ τοῦ ξύλου, ὅ ἐστιν ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου, εἶπεν ὁ Θεός, οὐ φάγεσθε πʼ αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ποθάνητε.
60  GEN 3:4  Καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικί· οὐ θανάτῳ ποθανεῖσθε·
61  GEN 3:5  Ἤδει γὰρ ὁ Θεὸς, ὅτι ᾗ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε πʼ αὐτοῦ, διανοιχθήσονται ὑμῶν οἱ ὀφθαλμοί, καὶ ἔσεσθε ὡς θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν.
62  GEN 3:6  Καὶ εἶδεν ἡ γυνὴ, ὅτι καλὸν τὸ ξύλον εἰς βρῶσιν, καὶ ὅτι ρεστὸν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἰδεῖν, καὶ ὡραῖόν ἐστι τοῦ κατανοῆσαι· καὶ λαβοῦσα πὸ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ, ἔφαγε· καὶ ἔδωκε καὶ τῷ νδρὶ αὐτῆς μετʼ αὐτῆς, καὶ ἔφαγον.
64  GEN 3:8  Καὶ ἤκουσαν τὴς φωνὴς Κυρίου τοῦ Θεοῦ περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ τὸ δειλινόν· καὶ ἐκρύβησαν ὅ, τε δὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ πὸ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου.
67  GEN 3:11  Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεὸς, τὶς νήγγειλέ σοι ὅτι γυμνὸς εἶ, εἰ μὴ πὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, πʼ αὐτοῦ ἔφαγες;
68  GEN 3:12  Καὶ εἶπεν ὁ δάμ· ἡ γυνή, ἣν ἔδωκας μετʼ ἐμοῦ, αὕτη μοι ἔδωκεν πὸ τοῦ ξύλου, καὶ ἔφαγον.
70  GEN 3:14  Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ὄφει· ὅτι ἐποίησας τοῦτο, ἐπικατάρατος σὺ πὸ πάντων τῶν κτηνῶν, καὶ πὸ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς· ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ, καὶ γῆν φαγῃ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου.
71  GEN 3:15  Καὶ ἔχθραν θήσω νὰ μέσον σοῦ καὶ νὰ μέσον τῆς γυναικὸς, καὶ νὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου, καὶ νὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σοῦ τηρήσει κεφαλὴν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν.
72  GEN 3:16  Καὶ τῇ γυναικὶ εἶπε· πληθύνων πληθυνῶ τὰς λύπας σου, καὶ τὸν στεναγμόν σου· ἐν λύπαις τέξῃ τέκνα, καὶ πρὸς τὸν ἄνδρα σου ἡ ποστροφή σου· καὶ αὐτός σου κυριεύσει.
73  GEN 3:17  Τῷ δὲ δὰμ εἶπεν· ὅτι ἤκουσας τῆς φωνῆς τῆς γυναικός σου, καὶ ἔφαγες πὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, πʼ αὐτοῦ ἔφαγες, ἐπικατάρατος ἡ γῆ ἐν τοῖς ἔργοις σου· ἐν λύπαις φάγῃ αὐτὴν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου.
74  GEN 3:18  κάνθας καὶ τριβόλους νατελεῖ σοι, καὶ φαγῇ τὸν χόρτον τοῦ γροῦ.
75  GEN 3:19  Ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῃ τὸν ἄρτον σου, ἕως τοῦ ποστρέψαι σε εἰς τὴν γῆν ἐξ ἧς ἐλήμφθης· ὅτι γῆ εἶ, καὶ εἰς γῆν πελεύσῃ.
80  GEN 3:24  Καὶ ἐξέβαλεν τὸν δὰμ, καὶ κατῴκισεν αὐτὸν πέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς· καὶ ἔταξε τὰ χερουβὶμ· καὶ τὴν φλογίνην ῥομφαίαν τὴν στρεφομένην, φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς.
82  GEN 4:2  Καὶ προσέθηκε τεκεῖν τὸν δελφὸν αὐτοῦ τὸν Ἄβελ· καὶ ἐγένετο Ἄβελ ποιμὴν προβάτων, Κάϊν δὲ ἦν ἐργαζόμενος τὴν γῆν.
83  GEN 4:3  Καὶ ἐγένετο μεθʼ ἡμέρας ἤνεγκε Κάϊν πὸ τῶν καρπῶν τῆς γῆς θυσίαν τῷ Κυρίῳ·
84  GEN 4:4  Καὶ Ἄβελ ἤνεγκε καὶ αὐτὸς πὸ τῶν πρωτοτόκων τῶν προβάτων αὐτοῦ, καὶ πὸ τῶν στεάτων αὐτῶν· καὶ ἐπεῖδεν ὁ Θεὸς ἐπὶ Ἄβελ, καὶ ἐπὶ τοῖς δώροις αὐτοῦ.
87  GEN 4:7  Οὐκ ἐὰν ὀρθῶς προσενέγκῃς, ὀρθῶς δὲ μὴ διέλῃς, ἥμαρτες; ἡσυχασον· πρός σὲ ἡ ποστροφὴ αὐτοῦ, καὶ σὺ ἄρξεις αὐτοῦ.
88  GEN 4:8  Καὶ εἶπεν Κάϊν πρὸς Ἄβελ τὸν δελφὸν αὐτοῦ, διέλθωμεν εἰς τὸ πεδίον· καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐν τῷ πεδίῳ, νέστη Κάϊν ἐπὶ Ἄβελ τὸν δελφὸν αὐτοῦ, καὶ πέκτεινεν αὐτόν.
89  GEN 4:9  Καὶ εἶπε Κύπιος ὁ Θεὸς πρὸς Κάϊν· ποῦ ἔστιν Ἄβελ ὁ δελφός σου; καὶ εἶπεν, οὐ γινώσκω· μὴ φύλαξ τοῦ δελφοῦ μου εἰμὶ ἐγώ;
90  GEN 4:10  Καὶ εἶπε Κύριος, τί πεποίηκας; φωνὴ αἵματος τοῦ δελφοῦ σου βοᾷ πρός με ἐκ τῆς γῆς.
91  GEN 4:11  Καὶ νῦν ἐπικατάρατος σὺ πὸ τῆς γῆς, ἣ ἔχανε τὸ στόμα αὐτῆς δέξασθαι τὸ αἷμα τοῦ δελφοῦ σου ἐκ τῆς χειρός σου.
93  GEN 4:13  Καὶ εἶπε Κάϊν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν, μείζων ἡ αἰτία μου τοῦ φεθῆναί με.
94  GEN 4:14  Εἰ ἐκβάλλεις με σήμερον πὸ προσώπου τῆς γῆς, καὶ πὸ τοῦ προσώπου σου κρυβήσομαι, καὶ ἔσομαι στένων καὶ τρέμων ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἔσται πᾶς ὁ εὑρίσκων με, ποκτενεῖ με.
95  GEN 4:15  Καὶ εἴπεν αὐτῷ Κύριος ὁ Θεὸς, οὐχ οὕτω· πᾶς ὁ ποκτείνας Κάϊν, ἑπτὰ ἐκδικούμενα παραλύσει. Καὶ ἔθετο Κύριος ὁ Θεὸς σημεῖον τῷ Κάϊν, τοῦ μὴ νελεῖν αὐτὸν πάντα τὸν εὑρίσκοντα αὐτόν.
96  GEN 4:16  Ἐξῆλθεν δὲ Κάϊν πὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ, καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Ναὶδ κατέναντι Ἐδέμ.
101  GEN 4:21  Καὶ ὄνομα τῷ δελφῷ αὐτοῦ, Ἰουβάλ· οὗτος ἦν ὁ καταδείξας ψαλτήριον καὶ κιθάραν.
102  GEN 4:22  Σελλὰ δὲ καὶ αὐτὴ ἔτεκε τὸν Θόβελ· καὶ ἦν σφυροκόπος χαλκεὺς χαλκοῦ καὶ σιδήρου. δελφὴ δὲ Θόβελ, Νοεμά.
103  GEN 4:23  Εἶπε δὲ Λάμεχ ταῖς ἑαυτοῦ γυναιξίν, δὰ καὶ Σελλὰ, κούσατέ μου τῆς φωνῆς, γυναῖκες Λάμεχ, ἐνωτίσασθέ μου τοὺς λόγους· ὅτι ἄνδρα πέκτεινα εἰς τραῦμα ἐμοὶ, καὶ νεανίσκον εἰς μώλωπα ἐμοί.
105  GEN 4:25  Ἔγνω δὲ δὰμ Εὔαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ· καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱόν· καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σὴθ, λέγουσα, ἐξανέστησε γάρ μοι ὁ Θεὸς σπέρμα ἕτερον ντὶ Ἄβελ, ὃν πέκτεινε Κάϊν.
107  GEN 5:1  Αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως νθρώπων· ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν δὰμ, κατʼ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν·
111  GEN 5:5  Καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι δὰμ, ἃς ἔζησε, τριάκοντα καὶ ἐννακόσια ἔτη· καὶ πέθανεν.
114  GEN 5:8  Καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Σὴθ δώδεκα καὶ ἐννακόσια ἔτη· καὶ πέθανε.
117  GEN 5:11  Καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Ἐνὼς πέντε ἔτη καὶ ἐννακόσια· καὶ πέθανε.
120  GEN 5:14  Καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Καϊνᾶν δέκα ἔτη καὶ ἐννακόσια· καὶ πέθανε.
123  GEN 5:17  Καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Μαλελεὴλ, ἔτη πέντε καὶ ἐννενήκοντα καὶ ὀκτακόσια· καὶ πέθανε.
126  GEN 5:20  Καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Ἰάρεδ, δύο καὶ ἑξήκοντα καὶ ἐννακόσια ἔτη· καὶ πέθανε.
133  GEN 5:27  Καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Μαθουσάλα ἃς ἔζησεν, ἐννέα καὶ ἑξήκοντα καὶ ἐννακόσια ἔτη· καὶ πέθανε.
135  GEN 5:29  Καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Νῶε, λέγων, οὗτος διαναπαύσει ἡμᾶς πὸ τῶν ἔργων ἡμῶν, καὶ πὸ τῶν λυπῶν τῶν χειρῶν ἡμῶν, καὶ πὸ τῆς γῆς, ἧς κατηράσατο Κύριος ὁ Θεός.
137  GEN 5:31  Καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Λάμεχ, ἑπτακόσια καὶ πεντήκοντα τρία ἔτη· καὶ πέθανε.
140  GEN 6:2  Ἰδόντες δὲ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν νθρώπων, ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας πὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο.
141  GEN 6:3  Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς, οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς νθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα, διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας· ἔσονται δὲ αἱ ἡμέραι αὐτῶν, ἑκατὸν εἴκοσιν ἔτη.
142  GEN 6:4  Οἱ δὲ γίγαντες ἦσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, καὶ μετʼ ἐκεῖνο, ὡς ἂν εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ πρὸς τὰς θυγατέρας τῶν νθρώπων, καὶ ἐγεννῶσαν αὐτοῖς· ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ γίγαντες οἱ πʼ αἰῶνος, οἱ ἄνθρωποι οἱ ὀνομαστοί.
143  GEN 6:5  Ἰδὼν δὲ Κύριος ὁ Θεὸς, ὅτι ἐπληθύνθησαν αἱ κακίαι τῶν νθρώπων ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ πᾶς τις διανοεῖται ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἐπιμελῶς ἐπὶ τὰ πονηρὰ πάσας τὰς ἡμέρας·
145  GEN 6:7  Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, παλείψω τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἐποίησα, πὸ προσώπου τῆς γῆς, πὸ νθρώπου ἕως κτήνους, καὶ πὸ ἑρπετῶν ἕως πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ· ὅτι ἐνεθυμήθην, ὅτι ἐποίησα αὐτούς.
149  GEN 6:11  Ἐφθάρη δὲ ἡ γῆ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ δικίας.
151  GEN 6:13  Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Νῶε, καιρὸς παντὸς νθρώπου ἥκει ἐναντίον μου, ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ δικίας πʼ αὐτῶν· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ καταφθείρω αὐτοὺς καὶ τὴν γῆν.