Wildebeest analysis examples for:   grc-grcbrent   ἐ    February 11, 2023 at 18:38    Script wb_pprint_html.py   by Ulf Hermjakob

1  GEN 1:1  Ν ἀρχῇ ποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
2  GEN 1:2  Ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος πάνω τῆς ἀβύσσου· καὶ πνεῦμα Θεοῦ πεφέρετο πάνω τοῦ ὕδατος.
3  GEN 1:3  Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, γενηθήτω φῶς· καὶ γένετο φῶς.
5  GEN 1:5  Καὶ κάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν, καὶ τὸ σκότος κάλεσε νύκτα. Καὶ γένετο ἑσπέρα, καὶ γένετο πρωῒ, ἡμέρα μία.
6  GEN 1:6  Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, γενηθήτω στερέωμα ν μέσῳ τοῦ ὕδατος· καὶ ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος καὶ ὕδατος· καὶ γένετο οὕτως.
7  GEN 1:7  Καὶ ποίησεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος, ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματος, καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος, τοῦ πάνω τοῦ στερεώματος.
8  GEN 1:8  Καὶ κάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα οὐρανόν· καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι καλόν· καὶ γένετο ἑσπέρα, καὶ γένετο πρωῒ, ἡμέρα δευτέρα.
9  GEN 1:9  Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, συναχθήτω τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς συναγωγὴν μίαν, καὶ ὀφθήτω ἡ ξηρά· καὶ γένετο οὕτως· καὶ συνήχθη τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν, καὶ ὤφθη ἡ ξηρά.
10  GEN 1:10  Καὶ κάλεσεν ὁ Θεὸς τὴν ξηρὰν, γῆν· καὶ τὰ συστήματα τῶν ὑδάτων κάλεσε θαλάσσας· καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι καλόν.
11  GEN 1:11  Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην χόρτου, σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθʼ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπὸν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ν αὐτῷ κατὰ γένος πὶ τῆς γῆς· καὶ γένετο οὕτως.
12  GEN 1:12  Καὶ ξήνεγκεν ἡ γῆ βοτάνην χόρτου, σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθʼ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπὸν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ν αὐτῷ κατὰ γένος πὶ τῆς γῆς· καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι καλόν.
13  GEN 1:13  Καὶ γένετο ἑσπέρα, καὶ γένετο πρωῒ, ἡμέρα τρίτη.
14  GEN 1:14  Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, γενηθήτωσαν φωστῆρες ν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν πὶ τῆς γῆς, τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆς ἡμέρας καὶ ἀνὰ μέσον τῆς νυκτός· καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα, καὶ εἰς καιροὺς, καὶ εἰς ἡμέρας, καὶ εἰς νιαυτούς.
15  GEN 1:15  Καὶ ἔστωσαν εἰς φαῦσιν ν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν πὶ τῆς γῆς· καὶ γένετο οὕτως.
16  GEN 1:16  Καὶ ποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο φωστῆρας τοὺς μεγάλους· τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας, καὶ τὸν φωστῆρα τὸν λάσσω εἰς ἀρχὰς τῆς νυκτὸς, καὶ τοὺς ἀστέρας.
17  GEN 1:17  Καὶ ἔθετο αὐτοὺς ὁ Θεὸς ν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν πὶ τῆς γῆς,
19  GEN 1:19  Καὶ γένετο ἑσπέρα καὶ γένετο πρωῒ, ἡμέρα τετάρτη.
20  GEN 1:20  Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν, καὶ πετεινὰ πετόμενα πὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ· καὶ γένετο οὕτως.
21  GEN 1:21  Καὶ ποίησεν ὁ Θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα, καὶ πᾶσαν ψυχὴν ζώων ἑρπετῶν, ἃ ξήγαγε τὰ ὕδατα κατὰ γένη αὐτῶν, καὶ πᾶν πετεινὸν πτερωτὸν κατὰ γένος· καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι καλά.
22  GEN 1:22  Καὶ εὐλόγησεν αὐτὰ ὁ Θεὸς, λέγων, αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε, καὶ πληρώσατε τὰ ὕδατα ν ταῖς θαλάσσαις, καὶ τὰ πετεινὰ πληθυνέσθωσαν πὶ τῆς γῆς.
23  GEN 1:23  Καὶ γένετο ἑσπέρα, καὶ γένετο πρωῒ, ἡμέρα πέμπτη.
24  GEN 1:24  Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς, ξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα, καὶ ἑρπετὰ, καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος· καὶ γένετο οὕτως.
25  GEN 1:25  Καὶ ποίησεν ὁ Θεὸς τὰ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος, καὶ τὰ κτήνη κατὰ γένος αὐτῶν, καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τῆς γῆς κατὰ γένος· καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι καλά.
26  GEN 1:26  Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, Ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατʼ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθʼ ὁμοίωσιν· καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης, καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ, καὶ τῶν κτηνῶν, καὶ πάσης τῆς γῆς, καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων πὶ τῆς γῆς.
27  GEN 1:27  Καὶ ποιήσεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον· κατʼ εἰκόνα Θεοῦ ποίησεν αὐτόν· ἄρσεν καὶ θῆλυ ποίησεν αὐτούς.
28  GEN 1:28  Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς, λέγων, αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε, καὶ πληρώσατε τὴν γῆν, καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς· καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης, καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ, καὶ πάντων τῶν κτηνῶν, καὶ πάσης τῆς γῆς, καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων πὶ τῆς γῆς.
29  GEN 1:29  Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, Ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν πάντα χόρτον σπόριμον σπεῖρον σπέρμα, ὅ στιν πάνω πάσης τῆς γῆς· καὶ πᾶν ξύλον, ὃ ἔχει ν ἑαυτῷ καρπὸν σπέρματος σπορίμου, ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν,
30  GEN 1:30  καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς, καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ, καὶ παντὶ ἑρπετῷ ἕρποντι πὶ τῆς γῆς, ὃ ἔχει ν ἑαυτῷ ψυχὴν ζωῆς, καὶ πάντα χόρτον χλωρὸν εἰς βρῶσιν· καὶ γένετο οὕτως.
31  GEN 1:31  Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ πάντα, ὅσα ποίησε, καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν· καὶ γένετο ἑσπέρα, καὶ γένετο πρωῒ, ἡμέρα ἕκτη.
33  GEN 2:2  Καὶ συνετέλεσεν ὁ Θεὸς ν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ποίησε· καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ποίησε.
34  GEN 2:3  Καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην, καὶ ἡγίασεν αὐτήν, ὅτι ν αὐτῇ κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἤρξατο ὁ Θεὸς ποιῆσαι.
35  GEN 2:4  Αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὅτε γένετο, ᾗ ἡμέρᾳ ποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν,
36  GEN 2:5  καὶ πᾶν χλωρὸν ἀγροῦ πρὸ τοῦ γενέσθαι πὶ τῆς γῆς, καὶ πάντα χόρτον ἀγροῦ πρὸ τοῦ ἀνατεῖλαι· οὐ γὰρ ἔβρεξεν ὁ Θεὸς πὶ τὴν γῆν, καὶ ἄνθρωπος οὐκ ἦν ργάζεσθαι αὐτήν.
37  GEN 2:6  Πηγὴ δὲ ἀνέβαινεν κ τῆς γῆς, καὶ πότιζε πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς.
38  GEN 2:7  Καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς· καὶ νεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ γένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.
39  GEN 2:8  Καὶ φύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ν δὲμ κατὰ ἀνατολάς· καὶ ἔθετο κεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε.
40  GEN 2:9  Καὶ ξανέτειλεν ὁ Θεὸς ἔτι κ τῆς γῆς πᾶν ξύλον ὡραῖον εἰς ὅρασιν, καὶ καλὸν εἰς βρῶσιν, καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ν μέσῳ τοῦ παραδείσου, καὶ τὸ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ.
41  GEN 2:10  Ποταμὸς δὲ κπορεύεται ξ δὲμ ποτίζειν τὸν παράδεισον· κεῖθεν ἀφορίζεται εἰς τέσσαρας ἀρχάς.
42  GEN 2:11  Ὄνομα τῷ ἑνὶ, Φισῶν· οὗτος ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Εὐιλάτ· κεῖ οὗ στι τὸ χρυσίον.
43  GEN 2:12  Τὸ δὲ χρυσίον τῆς γῆς κείνης καλόν· καὶ κεῖ στιν ὁ ἄνθραξ, καὶ ὁ λίθος ὁ πράσινος.
46  GEN 2:15  Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν.
47  GEN 2:16  Καὶ νετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Ἀδὰμ, λέγων, ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ.
50  GEN 2:19  Καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς ἔτι κ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ· καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸς τὸν Ἀδὰμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά· καὶ πᾶν ὃ ὰν κάλεσεν αὐτὸ Ἀδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ.
51  GEN 2:20  Καὶ κάλεσεν Ἀδὰμ ὀνόματα πᾶσι τοῖς κτήνεσι, καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ, καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ ἀγροῦ· τῷ δὲ Ἀδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ.
52  GEN 2:21  Καὶ πέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν πὶ τὸν Ἀδὰμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ, καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντʼ αὐτῆς.
54  GEN 2:23  Καὶ εἶπεν Ἀδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν κ τῶν ὀστέων μου, καὶ σὰρξ κ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνὴ, ὅτι κ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς λήφθη.
57  GEN 3:1  Ὁ δὲ ὄφις ἦν φρονιμώτατος πάντων τῶν θηρίων τῶν πὶ τῆς γῆς, ὧν ποίησε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικὶ, τί ὅτι εἶπεν ὁ Θεός, οὐ μὴ φάγητε ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ παραδείσου;
59  GEN 3:3  Ἀπὸ δὲ τοῦ καρποῦ τοῦ ξύλου, ὅ στιν ν μέσῳ τοῦ παραδείσου, εἶπεν ὁ Θεός, οὐ φάγεσθε ἀπʼ αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀποθάνητε.
62  GEN 3:6  Καὶ εἶδεν ἡ γυνὴ, ὅτι καλὸν τὸ ξύλον εἰς βρῶσιν, καὶ ὅτι ἀρεστὸν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἰδεῖν, καὶ ὡραῖόν στι τοῦ κατανοῆσαι· καὶ λαβοῦσα ἀπὸ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ, ἔφαγε· καὶ ἔδωκε καὶ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς μετʼ αὐτῆς, καὶ ἔφαγον.
63  GEN 3:7  Καὶ διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν δύο, καὶ ἔγνωσαν ὅτι γυμνοὶ ἦσαν· καὶ ἔῤῥαψαν φύλλα συκῆς, καὶ ποίησαν ἑαυτοῖς περιζώματα.