5	GEN 1:5	Appellavitque lucem Diem, et tenebras Noctem: factumque est vespere et mane, dies unus.
42	GEN 2:11	Nomen uni Phison: ipse est qui circuit omnem terram Hevilath, ubi nascitur aurum:
45	GEN 2:14	Nomen vero fluminis tertii, Tigris: ipse vadit contra Assyrios. Fluvius autem quartus, ipse est Euphrates.
49	GEN 2:18	Dixit quoque Dominus Deus: Non est bonum esse hominem solum: faciamus ei adjutorium simile sibi.
60	GEN 3:4	Dixit autem serpens ad mulierem: Nequaquam morte moriemini.
89	GEN 4:9	Et ait Dominus ad Cain: Ubi est Abel frater tuus? Qui respondit: Nescio: num custos fratris mei sum ego?
91	GEN 4:11	Nunc igitur maledictus eris super terram, quæ aperuit os suum, et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua.
95	GEN 4:15	Dixitque ei Dominus: Nequaquam ita fiet: sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur. Posuitque Dominus Cain signum, ut non interficeret eum omnis qui invenisset eum.
102	GEN 4:22	Sella quoque genuit Tubalcain, qui fuit malleator et faber in cuncta opera æris et ferri. Soror vero Tubalcain, Noëma.
135	GEN 5:29	vocavitque nomen ejus Noë, dicens: Iste consolabitur nos ab operibus et laboribus manuum nostrarum in terra, cui maledixit Dominus.
136	GEN 5:30	Vixitque Lamech, postquam genuit Noë, quingentis nonaginta quinque annis, et genuit filios et filias.
137	GEN 5:31	Et facti sunt omnes dies Lamech septingenti septuaginta septem anni, et mortuus est. Noë vero cum quingentorum esset annorum, genuit Sem, Cham et Japheth.
141	GEN 6:3	Dixitque Deus: Non permanebit spiritus meus in homine in æternum, quia caro est: eruntque dies illius centum viginti annorum.
146	GEN 6:8	Noë vero invenit gratiam coram Domino.
147	GEN 6:9	Hæ sunt generationes Noë: Noë vir justus atque perfectus fuit in generationibus suis; cum Deo ambulavit.
151	GEN 6:13	dixit ad Noë: Finis universæ carnis venit coram me: repleta est terra iniquitate a facie eorum, et ego disperdam eos cum terra.
160	GEN 6:22	Fecit igitur Noë omnia quæ præceperat illi Deus.
165	GEN 7:5	Fecit ergo Noë omnia quæ mandaverat ei Dominus.
167	GEN 7:7	Et ingressus est Noë et filii ejus, uxor ejus et uxores filiorum ejus cum eo in arcam propter aquas diluvii.
169	GEN 7:9	duo et duo ingressa sunt ad Noë in arcam, masculus et femina, sicut præceperat Dominus Noë.
171	GEN 7:11	Anno sexcentesimo vitæ Noë, mense secundo, septimodecimo die mensis, rupti sunt omnes fontes abyssi magnæ, et cataractæ cæli apertæ sunt:
173	GEN 7:13	In articulo diei illius ingressus est Noë, et Sem, et Cham, et Japheth filii ejus; uxor illius, et tres uxores filiorum ejus cum eis in arcam:
175	GEN 7:15	ingressæ sunt ad Noë in arcam, bina et bina ex omni carne, in qua erat spiritus vitæ.
183	GEN 7:23	Et delevit omnem substantiam quæ erat super terram, ab homine usque ad pecus, tam reptile quam volucres cæli: et deleta sunt de terra. Remansit autem solus Noë, et qui cum eo erant in arca.
185	GEN 8:1	Recordatus autem Deus Noë, cunctorumque animantium, et omnium jumentorum, quæ erant cum eo in arca, adduxit spiritum super terram, et imminutæ sunt aquæ.
190	GEN 8:6	Cumque transissent quadraginta dies, aperiens Noë fenestram arcæ, quam fecerat, dimisit corvum,
195	GEN 8:11	At illa venit ad eum ad vesperam, portans ramum olivæ virentibus foliis in ore suo: intellexit ergo Noë quod cessassent aquæ super terram.
197	GEN 8:13	Igitur sexcentesimo primo anno, primo mense, prima die mensis, imminutæ sunt aquæ super terram: et aperiens Noë tectum arcæ, aspexit, viditque quod exsiccata esset superficies terræ.
199	GEN 8:15	Locutus est autem Deus ad Noë, dicens:
202	GEN 8:18	Egressus est ergo Noë, et filii ejus: uxor illius, et uxores filiorum ejus cum eo.
204	GEN 8:20	Ædificavit autem Noë altare Domino: et tollens de cunctis pecoribus et volucribus mundis, obtulit holocausta super altare.
205	GEN 8:21	Odoratusque est Dominus odorem suavitatis, et ait: Nequaquam ultra maledicam terræ propter homines: sensus enim et cogitatio humani cordis in malum prona sunt ab adolescentia sua: non igitur ultra percutiam omnem animam viventem sicut feci.
207	GEN 9:1	Benedixitque Deus Noë et filiis ejus. Et dixit ad eos: Crescite, et multiplicamini, et replete terram.
214	GEN 9:8	Hæc quoque dixit Deus ad Noë, et ad filios ejus cum eo:
223	GEN 9:17	Dixitque Deus ad Noë: Hoc erit signum fœderis, quod constitui inter me et omnem carnem super terram.
224	GEN 9:18	Erant ergo filii Noë, qui egressi sunt de arca, Sem, Cham et Japheth: porro Cham ipse est pater Chanaan.
225	GEN 9:19	Tres isti filii sunt Noë: et ab his disseminatum est omne genus hominum super universam terram.
226	GEN 9:20	Cœpitque Noë vir agricola exercere terram, et plantavit vineam.
230	GEN 9:24	Evigilans autem Noë ex vino, cum didicisset quæ fecerat ei filius suus minor,
234	GEN 9:28	Vixit autem Noë post diluvium trecentis quinquaginta annis.
236	GEN 10:1	Hæ sunt generationes filiorum Noë, Sem, Cham et Japheth: natique sunt eis filii post diluvium.
243	GEN 10:8	Porro Chus genuit Nemrod: ipse cœpit esse potens in terra,
244	GEN 10:9	et erat robustus venator coram Domino. Ob hoc exivit proverbium: Quasi Nemrod robustus venator coram Domino.
246	GEN 10:11	De terra illa egressus est Assur, et ædificavit Niniven, et plateas civitatis, et Chale.
247	GEN 10:12	Resen quoque inter Niniven et Chale: hæc est civitas magna.
248	GEN 10:13	At vero Mesraim genuit Ludim, et Anamim et Laabim, Nephthuim,
260	GEN 10:25	Natique sunt Heber filii duo: nomen uni Phaleg, eo quod in diebus ejus divisa sit terra: et nomen fratris ejus Jectan.
267	GEN 10:32	Hæ familiæ Noë juxta populos et nationes suas. Ab his divisæ sunt gentes in terra post diluvium.
289	GEN 11:22	Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.
290	GEN 11:23	Vixitque Sarug, postquam genuit Nachor, ducentis annis: et genuit filios et filias.
291	GEN 11:24	Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.
292	GEN 11:25	Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annis: et genuit filios et filias.
293	GEN 11:26	Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram, et Nachor, et Aran.
294	GEN 11:27	Hæ sunt autem generationes Thare: Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot.
296	GEN 11:29	Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram, Sarai: et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran, patris Melchæ, et patris Jeschæ.
310	GEN 12:11	Cumque prope esset ut ingrederetur Ægyptum, dixit Sarai uxori suæ: Novi quod pulchra sis mulier:
318	GEN 12:19	quam ob causam dixisti esse sororem tuam, ut tollerem eam mihi in uxorem? Nunc igitur ecce conjux tua, accipe eam, et vade.
325	GEN 13:6	Nec poterat eos capere terra, ut habitarent simul: erat quippe substantia eorum multa, et nequibant habitare communiter.
327	GEN 13:8	Dixit ergo Abram ad Lot: Ne quæso sit jurgium inter me et te, et inter pastores meos et pastores tuos: fratres enim sumus.
362	GEN 15:1	His itaque transactis, factus est sermo Domini ad Abram per visionem dicens: Noli timere, Abram: ego protector tuus sum, et merces tua magna nimis.
365	GEN 15:4	Statimque sermo Domini factus est ad eum, dicens: Non erit hic hæres tuus, sed qui egredietur de utero tuo, ipsum habebis hæredem.
403	GEN 17:5	Nec ultra vocabitur nomen tuum Abram, sed appellaberis Abraham: quia patrem multarum gentium constitui te.
438	GEN 18:13	Dixit autem Dominus ad Abraham: Quare risit Sara, dicens: Num vere paritura sum anus?
439	GEN 18:14	Numquid Deo quidquam est difficile? juxta condictum revertar ad te hoc eodem tempore, vita comite, et habebit Sara filium.
440	GEN 18:15	Negavit Sara, dicens: Non risi, timore perterrita. Dominus autem: Non est, inquit, ita: sed risisti.
442	GEN 18:17	Dixitque Dominus: Num celare potero Abraham quæ gesturus sum:
448	GEN 18:23	Et appropinquans ait: Numquid perdes justum cum impio?
453	GEN 18:28	Quid si minus quinquaginta justis quinque fuerint? delebis, propter quadraginta quinque, universam urbem? Et ait: Non delebo, si invenero ibi quadraginta quinque.
454	GEN 18:29	Rursumque locutus est ad eum: Sin autem quadraginta ibi inventi fuerint, quid facies? Ait: Non percutiam propter quadraginta.
455	GEN 18:30	Ne quæso, inquit, indigneris, Domine, si loquar: quid si ibi inventi fuerint triginta? Respondit: Non faciam, si invenero ibi triginta.
456	GEN 18:31	Quia semel, ait, cœpi loquar ad Dominum meum: quid si ibi inventi fuerint viginti? Ait: Non interficiam propter viginti.
457	GEN 18:32	Obsecro, inquit, ne irascaris, Domine, si loquar adhuc semel: quid si inventi fuerint ibi decem? Et dixit: Non delebo propter decem.
465	GEN 19:7	Nolite, quæso, fratres mei, nolite malum hoc facere.
503	GEN 20:7	Nunc ergo redde viro suo uxorem, quia propheta est: et orabit pro te, et vives: si autem nolueris reddere, scito quod morte morieris tu, et omnia quæ tua sunt.
526	GEN 21:12	Cui dixit Deus: Non tibi videatur asperum super puero, et super ancilla tua: omnia quæ dixerit tibi Sara, audi vocem ejus: quia in Isaac vocabitur tibi semen.
530	GEN 21:16	Et abiit, seditque e regione procul quantum potest arcus jacere: dixit enim: Non videbo morientem puerum: et sedens contra, levavit vocem suam et flevit.
540	GEN 21:26	Responditque Abimelech: Nescivi quis fecerit hanc rem: sed et tu non indicasti mihi, et ego non audivi præter hodie.
560	GEN 22:12	Dixitque ei: Non extendas manum tuam super puerum, neque facias illi quidquam: nunc cognovi quod times Deum, et non pepercisti unigenito filio tuo propter me.
568	GEN 22:20	His ita gestis, nuntiatum est Abrahæ quod Melcha quoque genuisset filios Nachor fratri suo:
571	GEN 22:23	ac Bathuel, de quo nata est Rebecca: octo istos genuit Melcha, Nachor fratri Abrahæ.
583	GEN 23:11	Nequaquam ita fiat, domine mi, sed tu magis ausculta quod loquor. Agrum trado tibi, et speluncam quæ in eo est, præsentibus filiis populi mei; sepeli mortuum tuum.
602	GEN 24:10	Tulitque decem camelos de grege domini sui, et abiit, ex omnibus bonis ejus portans secum, profectusque perrexit in Mesopotamiam ad urbem Nachor.
607	GEN 24:15	Necdum intra se verba compleverat, et ecce Rebecca egrediebatur, filia Bathuel, filii Melchæ uxoris Nachor fratris Abraham, habens hydriam in scapula sua:
616	GEN 24:24	Quæ respondit: Filia sum Bathuelis, filii Melchæ, quem peperit ipsi Nachor.
625	GEN 24:33	Et appositus est in conspectu ejus panis. Qui ait: Non comedam, donec loquar sermones meos. Respondit ei: Loquere.
629	GEN 24:37	Et adjuravit me dominus meus, dicens: Non accipies uxorem filio meo de filiabus Chananæorum, in quorum terra habito:
639	GEN 24:47	Interrogavique eam, et dixi: Cujus es filia? Quæ respondit: Filia Bathuelis sum, filii Nachor, quem peperit ei Melcha. Suspendi itaque inaures ad ornandam faciem ejus, et armillas posui in manibus ejus.
648	GEN 24:56	Nolite, ait, me retinere, quia Dominus direxit viam meam: dimittite me ut pergam ad dominum meum.
672	GEN 25:13	hæc nomina filiorum ejus in vocabulis et generationibus suis. Primogenitus Ismaëlis Nabaioth, deinde Cedar, et Adbeel, et Mabsam,
674	GEN 25:15	Hadar, et Thema, et Jethur, et Naphis, et Cedma.
695	GEN 26:2	Apparuitque ei Dominus, et ait: Ne descendas in Ægyptum, sed quiesce in terra quam dixero tibi,
713	GEN 26:20	Sed et ibi jurgium fuit pastorum Geraræ adversus pastores Isaac, dicentium: Nostra est aqua, quam ob rem nomen putei ex eo, quod acciderat, vocavit Calumniam.
715	GEN 26:22	Profectus inde fodit alium puteum, pro quo non contenderunt: itaque vocavit nomen ejus Latitudo, dicens: Nunc dilatavit nos Dominus, et fecit crescere super terram.
736	GEN 27:8	Nunc ergo, fili mi, acquiesce consiliis meis:
739	GEN 27:11	Cui ille respondit: Nosti quod Esau frater meus homo pilosus sit, et ego lenis:
764	GEN 27:36	At ille subjunxit: Juste vocatum est nomen ejus Jacob: supplantavit enim me en altera vice: primogenita mea ante tulit, et nunc secundo surripuit benedictionem meam. Rursumque ad patrem: Numquid non reservasti, ait, et mihi benedictionem?
766	GEN 27:38	Cui Esau: Num unam, inquit, tantum benedictionem habes, pater? mihi quoque obsecro ut benedicas. Cumque ejulatu magno fleret,