55	GEN 2:24	Quam ob rem relinquet homo patrem suum, et matrem, et adhærebit uxori suæ: et erunt duo in carne una.
57	GEN 3:1	Sed et serpens erat callidior cunctis animantibus terræ quæ fecerat Dominus Deus. Qui dixit ad mulierem: Cur præcepit vobis Deus ut non comederetis de omni ligno paradisi?
66	GEN 3:10	Qui ait: Vocem tuam audivi in paradiso, et timui, eo quod nudus essem, et abscondi me.
67	GEN 3:11	Cui dixit: Quis enim indicavit tibi quod nudus esses, nisi quod ex ligno de quo præceperam tibi ne comederes, comedisti?
69	GEN 3:13	Et dixit Dominus Deus ad mulierem: Quare hoc fecisti? Quæ respondit: Serpens decepit me, et comedi.
70	GEN 3:14	Et ait Dominus Deus ad serpentem: [Quia fecisti hoc, maledictus es inter omnia animantia, et bestias terræ: super pectus tuum gradieris, et terram comedes cunctis diebus vitæ tuæ.
73	GEN 3:17	Adæ vero dixit: Quia audisti vocem uxoris tuæ, et comedisti de ligno, ex quo præceperam tibi ne comederes, maledicta terra in opere tuo: in laboribus comedes ex ea cunctis diebus vitæ tuæ.
86	GEN 4:6	Dixitque Dominus ad eum: Quare iratus es? et cur concidit facies tua?
89	GEN 4:9	Et ait Dominus ad Cain: Ubi est Abel frater tuus? Qui respondit: Nescio: num custos fratris mei sum ego?
90	GEN 4:10	Dixitque ad eum: Quid fecisti? vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra.
99	GEN 4:19	Qui accepit duas uxores, nomen uni Ada, et nomen alteri Sella.
180	GEN 7:20	Quindecim cubitis altior fuit aqua super montes, quos operuerat.
193	GEN 8:9	Quæ cum non invenisset ubi requiesceret pes ejus, reversa est ad eum in arcam: aquæ enim erant super universam terram: extenditque manum, et apprehensam intulit in arcam.
212	GEN 9:6	Quicumque effuderit humanum sanguinem, fundetur sanguis illius: ad imaginem quippe Dei factus est homo.
228	GEN 9:22	Quod cum vidisset Cham, pater Chanaan, verenda scilicet patris sui esse nudata, nuntiavit duobus fratribus suis foras.
244	GEN 10:9	et erat robustus venator coram Domino. Ob hoc exivit proverbium: Quasi Nemrod robustus venator coram Domino.
261	GEN 10:26	Qui Jectan genuit Elmodad, et Saleph, et Asarmoth, Jare,
306	GEN 12:7	Apparuit autem Dominus Abram, et dixit ei: Semini tuo dabo terram hanc. Qui ædificavit ibi altare Domino, qui apparuerat ei.
317	GEN 12:18	Vocavitque Pharao Abram, et dixit ei: Quidnam est hoc quod fecisti mihi? quare non indicasti quod uxor tua esset?
351	GEN 14:14	Quod cum audisset Abram, captum videlicet Lot fratrem suum, numeravit expeditos vernaculos suos trecentos decem et octo: et persecutus est usque Dan.
359	GEN 14:22	Qui respondit ei: Levo manum meam ad Dominum Deum excelsum possessorem cæli et terræ,
371	GEN 15:10	Qui tollens universa hæc, divisit ea per medium, et utrasque partes contra se altrinsecus posuit; aves autem non divisit.
386	GEN 16:4	Qui ingressus est ad eam. At illa concepisse se videns, despexit dominam suam.
390	GEN 16:8	dixit ad illam: Agar ancilla Sarai, unde venis? et quo vadis? Quæ respondit: A facie Sarai dominæ meæ ego fugio.
430	GEN 18:5	Ponamque buccellam panis, et confortate cor vestrum: postea transibitis: idcirco enim declinastis ad servum vestrum. Qui dixerunt: Fac ut locutus es.
435	GEN 18:10	Cui dixit: Revertens veniam ad te tempore isto, vita comite, et habebit filium Sara uxor tua. Quo audito, Sara risit post ostium tabernaculi.
437	GEN 18:12	Quæ risit occulte dicens: Postquam consenui, et dominus meus vetulus est, voluptati operam dabo?
438	GEN 18:13	Dixit autem Dominus ad Abraham: Quare risit Sara, dicens: Num vere paritura sum anus?
452	GEN 18:27	Respondensque Abraham, ait: Quia semel cœpi, loquar ad Dominum meum, cum sim pulvis et cinis.
453	GEN 18:28	Quid si minus quinquaginta justis quinque fuerint? delebis, propter quadraginta quinque, universam urbem? Et ait: Non delebo, si invenero ibi quadraginta quinque.
456	GEN 18:31	Quia semel, ait, cœpi loquar ad Dominum meum: quid si ibi inventi fuerint viginti? Ait: Non interficiam propter viginti.
459	GEN 19:1	Veneruntque duo angeli Sodomam vespere, et sedente Lot in foribus civitatis. Qui cum vidisset eos, surrexit, et ivit obviam eis: adoravitque pronus in terram,
460	GEN 19:2	et dixit: Obsecro, domini, declinate in domum pueri vestri, et manete ibi: lavate pedes vestros, et mane proficiscemini in viam vestram. Qui dixerunt: Minime, sed in platea manebimus.
476	GEN 19:18	Dixitque Lot ad eos: Quæso, domine mi,
505	GEN 20:9	Vocavit autem Abimelech etiam Abraham, et dixit ei: Quid fecisti nobis? quid peccavimus in te, quia induxisti super me et super regnum meum peccatum grande? quæ non debuisti facere, fecisti nobis.
506	GEN 20:10	Rursumque expostulans, ait: Quid vidisti, ut hoc faceres?
521	GEN 21:7	Rursumque ait: Quis auditurus crederet Abraham quod Sara lactaret filium, quem peperit ei jam seni?
528	GEN 21:14	Surrexit itaque Abraham mane, et tollens panem et utrem aquæ, imposuit scapulæ ejus, tradiditque puerum, et dimisit eam. Quæ cum abiisset, errabat in solitudine Bersabee.
531	GEN 21:17	Exaudivit autem Deus vocem pueri: vocavitque angelus Dei Agar de cælo, dicens: Quid agis Agar? noli timere: exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est.
543	GEN 21:29	Cui dixit Abimelech: Quid sibi volunt septem agnæ istæ, quas stare fecisti seorsum?
549	GEN 22:1	Quæ postquam gesta sunt, tentavit Deus Abraham, et dixit ad eum: Abraham, Abraham. At ille respondit: Adsum.
555	GEN 22:7	dixit Isaac patri suo: Pater mi. At ille respondit: Quid vis, fili? Ecce, inquit, ignis et ligna: ubi est victima holocausti?
559	GEN 22:11	Et ecce angelus Domini de cælo clamavit, dicens: Abraham, Abraham. Qui respondit: Adsum.
585	GEN 23:13	Et locutus est ad Ephron circumstante plebe: Quæso ut audias me: dabo pecuniam pro agro: suscipe eam, et sic sepeliam mortuum meum in eo.
588	GEN 23:16	Quod cum audisset Abraham, appendit pecuniam, quam Ephron postulaverat, audientibus filiis Heth, quadringentos siclos argenti probatæ monetæ publicæ.
610	GEN 24:18	Quæ respondit: Bibe, domine mi: celeriterque deposuit hydriam super ulnam suam, et dedit ei potum.
611	GEN 24:19	Cumque ille bibisset, adjecit: Quin et camelis tuis hauriam aquam, donec cuncti bibant.
616	GEN 24:24	Quæ respondit: Filia sum Bathuelis, filii Melchæ, quem peperit ipsi Nachor.
625	GEN 24:33	Et appositus est in conspectu ejus panis. Qui ait: Non comedam, donec loquar sermones meos. Respondit ei: Loquere.
631	GEN 24:39	Ego vero respondi domino meo: Quid si noluerit venire mecum mulier?
638	GEN 24:46	Quæ festinans deposuit hydriam de humero, et dixit mihi: Et tu bibe, et camelis tuis tribuam potum. Bibi, et adaquavit camelos.
639	GEN 24:47	Interrogavique eam, et dixi: Cujus es filia? Quæ respondit: Filia Bathuelis sum, filii Nachor, quem peperit ei Melcha. Suspendi itaque inaures ad ornandam faciem ejus, et armillas posui in manibus ejus.
641	GEN 24:49	Quam ob rem si facitis misericordiam et veritatem cum domino meo, indicate mihi: sin autem aliud placet, et hoc dicite mihi, ut vadam ad dextram, sive ad sinistram.
644	GEN 24:52	Quod cum audisset puer Abraham, procidens adoravit in terram Dominum.
650	GEN 24:58	Cumque vocata venisset, sciscitati sunt: Vis ire cum homine isto? Quæ ait: Vadam.
657	GEN 24:65	et ait ad puerum: Quis est ille homo qui venit per agrum in occursum nobis? Dixitque ei: Ipse est dominus meus. At illa tollens cito pallium, operuit se.
659	GEN 24:67	Qui introduxit eam in tabernaculum Saræ matris suæ, et accepit eam uxorem: et in tantum dilexit eam, ut dolorem, qui ex morte matris ejus acciderat, temperaret.
682	GEN 25:23	Qui respondens ait: [Duæ gentes sunt in utero tuo, et duo populi ex ventre tuo dividentur, populusque populum superabit, et major serviet minori.]
684	GEN 25:25	Qui prior egressus est, rufus erat, et totus in morem pellis hispidus: vocatumque est nomen ejus Esau. Protinus alter egrediens, plantam fratris tenebat manu: et idcirco appellavit eum Jacob.
686	GEN 25:27	Quibus adultis, factus est Esau vir gnarus venandi, et homo agricola: Jacob autem vir simplex habitabat in tabernaculis.
689	GEN 25:30	ait: Da mihi de coctione hac rufa, quia oppido lassus sum. Quam ob causam vocatum est nomen ejus Edom.
700	GEN 26:7	Qui cum interrogaretur a viris loci illius super uxore sua, respondit: Soror mea est: timuerat enim confiteri quod sibi esset sociata conjugio, reputans ne forte interficerent eum propter illius pulchritudinem.
703	GEN 26:10	Dixitque Abimelech: Quare imposuisti nobis? potuit coire quispiam de populo cum uxore tua, et induxeras super nos grande peccatum. Præcepitque omni populo, dicens:
704	GEN 26:11	Qui tetigerit hominis hujus uxorem, morte morietur.
720	GEN 26:27	locutus est eis Isaac: Quid venistis ad me, hominem quem odistis, et expulistis a vobis?
721	GEN 26:28	Qui responderunt: Vidimus tecum esse Dominum, et idcirco nos diximus: Sit juramentum inter nos, et ineamus fœdus,
729	GEN 27:1	Senuit autem Isaac, et caligaverunt oculi ejus, et videre non poterat: vocavitque Esau filium suum majorem, et dixit ei: Fili mi? Qui respondit: Adsum.
733	GEN 27:5	Quod cum audisset Rebecca, et ille abiisset in agrum ut jussionem patris impleret,
746	GEN 27:18	Quibus illatis, dixit: Pater mi? At ille respondit: Audio. Quis es tu, fili mi?
748	GEN 27:20	Rursumque Isaac ad filium suum: Quomodo, inquit, tam cito invenire potuisti, fili mi? Qui respondit: Voluntas Dei fuit ut cito occurreret mihi quod volebam.
753	GEN 27:25	At ille: Affer mihi, inquit, cibos de venatione tua, fili mi, ut benedicat tibi anima mea. Quos cum oblatos comedisset, obtulit ei etiam vinum. Quo hausto,
760	GEN 27:32	Dixitque illi Isaac: Quis enim es tu? Qui respondit: Ego sum filius tuus primogenitus Esau.
761	GEN 27:33	Expavit Isaac stupore vehementi: et ultra quam credi potest admirans, ait: Quis igitur ille est qui dudum captam venationem attulit mihi, et comedi ex omnibus priusquam tu venires; benedixique ei, et erit benedictus?
763	GEN 27:35	Qui ait: Venit germanus tuus fraudulenter, et accepit benedictionem tuam.
791	GEN 28:17	Pavensque, Quam terribilis est, inquit, locus iste ! non est hic aliud nisi domus Dei, et porta cæli.
800	GEN 29:4	Dixitque ad pastores: Fratres, unde estis? Qui responderunt: De Haran.
801	GEN 29:5	Quos interrogans, Numquid, ait, nostis Laban filium Nachor? Dixerunt: Novimus.
804	GEN 29:8	Qui responderunt: Non possumus, donec omnia pecora congregentur, et amoveamus lapidem de ore putei, ut adaquemus greges.
806	GEN 29:10	Quam cum vidisset Jacob, et sciret consobrinam suam, ovesque Laban avunculi sui, amovit lapidem quo puteus claudebatur.
809	GEN 29:13	Qui cum audisset venisse Jacob filium sororis suæ, cucurrit obviam ei: complexusque eum, et in oscula ruens, duxit in domum suam. Auditis autem causis itineris,
814	GEN 29:18	Quam diligens Jacob, ait: Serviam tibi pro Rachel filia tua minore, septem annis.
818	GEN 29:22	Qui vocatis multis amicorum turbis ad convivium, fecit nuptias.
821	GEN 29:25	et dixit ad socerum suum: Quid est quod facere voluisti? nonne pro Rachel servivi tibi? quare imposuisti mihi?
828	GEN 29:32	Quæ conceptum genuit filium, vocavitque nomen ejus Ruben, dicens: Vidit Dominus humilitatem meam: nunc amabit me vir meus.
829	GEN 29:33	Rursumque concepit et peperit filium, et ait: Quoniam audivit me Dominus haberi contemptui, dedit etiam istum mihi; vocavitque nomen ejus Simeon.
831	GEN 29:35	Quarto concepit, et peperit filium, et ait: Modo confitebor Domino, et ob hoc vocavit eum Judam: cessavitque parere.
841	GEN 30:10	Qua post conceptum edente filium,
854	GEN 30:23	Quæ concepit, et peperit filium, dicens: Abstulit Deus opprobrium meum.
862	GEN 30:31	Dixitque Laban: Quid tibi dabo? At ille ait: Nihil volo: sed si feceris quod postulo, iterum pascam, et custodiam pecora tua.
886	GEN 31:12	Qui ait: Leva oculos tuos, et vide universos masculos ascendentes super feminas, varios, maculosos, atque respersos. Vidi enim omnia quæ fecit tibi Laban.
897	GEN 31:23	Qui, assumptis fratribus suis, persecutus est eum diebus septem: et comprehendit eum in monte Galaad.
900	GEN 31:26	Et dixit ad Jacob: Quare ita egisti, ut clam me abigeres filias meas quasi captivas gladio?
905	GEN 31:31	Respondit Jacob: Quod inscio te profectus sum, timui ne violenter auferres filias tuas.
906	GEN 31:32	Quod autem furti me arguis: apud quemcumque inveneris deos tuos, necetur coram fratribus nostris: scrutare, quidquid tuorum apud me inveneris, et aufer. Hæc dicens, ignorabat quod Rachel furata esset idola.
910	GEN 31:36	Tumensque Jacob, cum jurgio ait: Quam ob culpam meam, et ob quod peccatum meum sic exarsisti post me,