5	GEN 1:5	و خداروشنایی را روز نامید و تاریکی را شب نامید. وشام بود و صبح بود، روزی اول.
8	GEN 1:8	و خدا فلک را آسمان نامید. و شام بود و صبح بود، روزی دوم.
13	GEN 1:13	و شام بود و صبح بود، روزی سوم.
16	GEN 1:16	و خدا دو نیر بزرگ ساخت، نیر اعظم را برای سلطنت روز و نیر اصغر را برای سلطنت شب، وستارگان را.
19	GEN 1:19	وشام بود و صبح بود، روزی چهارم.
23	GEN 1:23	و شام بود و صبح بود، روزی پنجم.
26	GEN 1:26	و خدا گفت: «آدم را بصورت ما و موافق شبیه ما بسازیم تا بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان وبهایم و بر تمامی زمین و همه حشراتی که بر زمین می‌خزند، حکومت نماید.»
27	GEN 1:27	پس خدا آدم را بصورت خود آفرید. او رابصورت خدا آفرید. ایشان را نر و ماده آفرید.
31	GEN 1:31	و خدا هر‌چه ساخته بود، دید و همانابسیار نیکو بود. و شام بود و صبح بود، روزششم.
36	GEN 2:5	و هیچ نهال صحرا هنوز درزمین نبود و هیچ علف صحرا هنوز نروییده بود، زیرا خداوند خدا باران بر زمین نبارانیده بود وآدمی نبود که کار زمین را بکند.
50	GEN 2:19	و خداوند خدا هر حیوان صحرا و هر پرنده آسمان را از زمین سرشت و نزدآدم آورد تا ببیند که چه نام خواهد نهاد و آنچه آدم هر ذی حیات را خواند، همان نام او شد.
51	GEN 2:20	پس آدم همه بهایم و پرندگان آسمان و همه حیوانات صحرا را نام نهاد. لیکن برای آدم معاونی موافق وی یافت نشد.
57	GEN 3:1	و مار از همه حیوانات صحرا که خداوندخدا ساخته بود، هشیارتر بود. و به زن گفت: «آیا خدا حقیقت گفته است که از همه درختان باغ نخورید؟»
70	GEN 3:14	پس خداوند خدا به مار گفت: «چونکه این کار کردی، از جمیع بهایم و از همه حیوانات صحرا ملعون تر هستی! بر شکمت راه خواهی رفت و تمام ایام عمرت خاک خواهی خورد.
74	GEN 3:18	خار و خس نیز برایت خواهد رویانید و سبزه های صحرا را خواهی خورد،
81	GEN 4:1	و آدم، زن خود حوا را بشناخت و او حامله شده، قائن را زایید. و گفت: «مردی از یهوه حاصل نمودم.»
83	GEN 4:3	و بعد از مرور ایام، واقع شد که قائن هدیه‌ای ازمحصول زمین برای خداوند آورد.
88	GEN 4:8	و قائن با برادر خود هابیل سخن گفت. و واقع شد چون در صحرا بودند، قائن بر برادر خودهابیل برخاسته او را کشت.
100	GEN 4:20	و عاده، یابال را زایید. وی پدر خیمه نشینان وصاحبان مواشی بود.
102	GEN 4:22	و ظله نیز توبل قائن را زایید، که صانع هر آلت مس وآهن بود. و خواهر توبل قائن، نعمه بود.
109	GEN 5:3	و آدم صد و سی سال بزیست، پس پسری به شبیه و بصورت خود آورد، و او را شیث نامید.
110	GEN 5:4	وایام آدم بعد از آوردن شیث، هشتصد سال بود، وپسران و دختران آورد.
111	GEN 5:5	پس تمام ایام آدم که زیست، نهصد و سی سال بود که مرد.
112	GEN 5:6	و شیث صد و پنج سال بزیست، و انوش را آورد.
113	GEN 5:7	وشیث بعد از آوردن انوش، هشتصد و هفت سال بزیست و پسران و دختران آورد.
114	GEN 5:8	و جمله ایام شیث، نهصد و دوازده سال بود که مرد.
116	GEN 5:10	و انوش بعداز آوردن قینان، هشتصد و پانزده سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.
117	GEN 5:11	پس جمله ایام انوش نهصد و پنج سال بود که مرد.
119	GEN 5:13	و قینان بعد از آوردن مهللئیل، هشتصد و چهل سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.
120	GEN 5:14	و تمامی ایام قینان، نهصد و ده سال بود که مرد.
121	GEN 5:15	ومهللئیل، شصت و پنج سال بزیست، و یارد را آورد.
122	GEN 5:16	و مهللئیل بعد از آوردن یارد، هشتصد وسی سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.
123	GEN 5:17	پس همه ایام مهللئیل، هشتصد و نود و پنج سال بود که مرد.
124	GEN 5:18	و یارد صد و شصت و دو سال بزیست، و خنوخ را آورد.
125	GEN 5:19	و یارد بعد از آوردن خنوخ، هشتصد سال زندگانی کرد و پسران ودختران آورد.
126	GEN 5:20	و تمامی ایام یارد، نهصد وشصت و دو سال بود که مرد.
127	GEN 5:21	و خنوخ شصت وپنج سال بزیست، و متوشالح را آورد.
128	GEN 5:22	و خنوخ بعد از آوردن متوشالح، سیصد سال با خدا راه می‌رفت و پسران و دختران آورد.
129	GEN 5:23	و همه ایام خنوخ، سیصد و شصت و پنج سال بود.
131	GEN 5:25	و متوشالح صد و هشتاد و هفت سال بزیست، و لمک را آورد.
132	GEN 5:26	و متوشالح بعداز آوردن لمک، هفتصد و هشتاد و دو سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.
133	GEN 5:27	پس جمله ایام متوشالح، نهصد و شصت و نه سال بودکه مرد.
134	GEN 5:28	و لمک صد و هشتاد و دو سال بزیست، و پسری آورد.
136	GEN 5:30	و لمک بعد از آوردن نوح، پانصدو نود و پنج سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.
137	GEN 5:31	پس تمام ایام لمک، هفتصد و هفتاد وهفت سال بود که مرد.
138	GEN 5:32	و نوح پانصد ساله بود، پس نوح سام و حام و یافث را آورد.
141	GEN 6:3	وخداوند گفت: «روح من در انسان دائم داوری نخواهد کرد، زیرا که او نیز بشر است. لیکن ایام وی صد و بیست سال خواهد بود.»
143	GEN 6:5	و خداونددید که شرارت انسان در زمین بسیار است، و هرتصور از خیالهای دل وی دائم محض شرارت است.
147	GEN 6:9	این است پیدایش نوح. نوح مردی عادل بود، و در عصر خود کامل. و نوح با خدا راه می‌رفت.
153	GEN 6:15	وآن را بدین ترکیب بساز که طول کشتی سیصدذراع باشد، و عرضش پنجاه ذراع و ارتفاع آن سی ذراع.
161	GEN 7:1	و خداوند به نوح گفت: «تو و تمامی اهل خانه ات به کشتی در آیید، زیرا تو را در این عصر به حضور خود عادل دیدم.
166	GEN 7:6	و نوح ششصد ساله بود، چون طوفان آب بر زمین آمد.
171	GEN 7:11	و در سال ششصد از زندگانی نوح، در روزهفدهم از ماه دوم، در همان روز جمیع چشمه های لجه عظیم شکافته شد، و روزنهای آسمان گشوده.
184	GEN 7:24	وآب بر زمین صد و پنجاه روز غلبه می‌یافت.
187	GEN 8:3	و آب رفته رفته از روی زمین برگشت. و بعد از انقضای صد و پنجاه روز، آب کم شد،
195	GEN 8:11	و در وقت عصر، کبوتر نزد وی برگشت، و اینک برگ زیتون تازه در منقار وی است. پس نوح دانست که آب از روی زمین کم شده است.
197	GEN 8:13	و در سال ششصد و یکم در روز اول از ماه اول، آب از روی زمین خشک شد. پس نوح پوشش کشتی را برداشته، نگریست، و اینک روی زمین خشک بود.
206	GEN 8:22	مادامی که جهان باقی است، زرع و حصاد، و سرما و گرما، و زمستان و تابستان، و روز و شب موقوف نخواهد شد.»
212	GEN 9:6	هر‌که خون انسان ریزد، خون وی به‌دست انسان ریخته شود. زیرا خداانسان را به صورت خود ساخت.
234	GEN 9:28	و نوح بعد از طوفان، سیصد و پنجاه سال زندگانی کرد.
235	GEN 9:29	پس جمله ایام نوح نهصد وپنجاه سال بود که مرد.
241	GEN 10:6	و پسران حام: کوش و مصرایم و فوط وکنعان.
244	GEN 10:9	وی در حضور خداوند صیادی جبار بود. از این جهت می‌گویند: «مثل نمرود، صیاد جبار در حضور خداوند.»
248	GEN 10:13	ومصرایم لودیم و عنامیم و لهابیم و نفتوحیم راآورد.
250	GEN 10:15	و کنعان، صیدون، نخست زاده خود، وحت را آورد.
253	GEN 10:18	و اروادیان و صماریان وحماتیان را. و بعد از آن، قبایل کنعانیان منشعب شدند.
254	GEN 10:19	و سرحد کنعانیان از صیدون به سمت جرار تا غزه بود، و به سمت سدوم و عموره وادمه و صبوئیم تا به لاشع.
258	GEN 10:23	و پسران ارام: عوص و حول و جاتر وماش.
273	GEN 11:6	و خداوند گفت: «همانا قوم یکی است و جمیع ایشان را یک زبان و این کار را شروع کرده‌اند، والان هیچ کاری که قصد آن بکنند، از ایشان ممتنع نخواهد شد.
277	GEN 11:10	این است پیدایش سام. چون سام صد ساله بود، ارفکشاد را دو سال بعد از طوفان آورد.
278	GEN 11:11	وسام بعد از آوردن ارفکشاد، پانصد سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.
280	GEN 11:13	و ارفکشادبعد از آوردن شالح، چهار صد و سه سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.
282	GEN 11:15	و شالح بعد از آوردن عابر، چهارصد و سه سال زندگانی کرد و پسران ودختران آورد.
284	GEN 11:17	و عابر بعد از آوردن فالج، چهار صد و سی سال زندگانی کرد و پسران ودختران آورد.
292	GEN 11:25	و ناحور بعد ازآوردن تارح، صد و نوزده سال زندگانی کرد وپسران و دختران آورد.
304	GEN 12:5	و ابرام زن خود سارای، و برادرزاده خود لوط، و همه اموال اندوخته خود را با اشخاصی که در حران پیداکرده بودند، برداشته، به عزیمت زمین کنعان بیرون شدند، و به زمین کنعان داخل شدند.
309	GEN 12:10	و قحطی در آن زمین شد، و ابرام به مصرفرود آمد تا در آنجا بسر برد، زیرا که قحط درزمین شدت می‌کرد.
310	GEN 12:11	و واقع شد که چون نزدیک به ورود مصر شد، به زن خود سارای گفت: «اینک می‌دانم که تو زن نیکومنظر هستی.
311	GEN 12:12	همانا چون اهل مصر تو را بینند، گویند: “این زوجه اوست.” پس مرا بکشند و تو را زنده نگاه دارند.
313	GEN 12:14	و به مجرد ورود ابرام به مصر، اهل مصر آن زن را دیدند که بسیار خوش منظر است.
315	GEN 12:16	و بخاطر وی با ابرام احسان نمود، و او صاحب میشها و گاوان وحماران و غلامان و کنیزان و ماده الاغان وشتران شد.
319	GEN 12:20	آنگاه فرعون در خصوص وی، کسان خود راامر فرمود تا او را با زوجه‌اش و تمام مایملکش روانه نمودند.
320	GEN 13:1	و ابرام با زن خود، و تمام اموال خویش، و لوط، از مصر به جنوب آمدند.
329	GEN 13:10	آنگاه لوط چشمان خود را برافراشت، وتمام وادی اردن را بدید که همه‌اش مانند باغ خداوند و زمین مصر، به طرف صوغر، سیراب بود، قبل از آنکه خداوند سدوم و عموره راخراب سازد.
339	GEN 14:2	که ایشان بابارع، ملک سدوم، و برشاع ملک عموره، وشناب، ملک ادمه، و شمئیبر، ملک صبوئیم، وملک بالع که صوغر باشد، جنگ کردند.
343	GEN 14:6	و حوریان را در کوه ایشان، سعیر، تا ایل فاران که متصل به صحراست.
344	GEN 14:7	پس برگشته، به عین مشفاط که قادش باشد، آمدند، وتمام مرز و بوم عمالقه و اموریان را نیز که درحصون تامار ساکن بودند، شکست دادند.
345	GEN 14:8	آنگاه ملک سدوم و ملک عموره و ملک ادمه و ملک صبوئیم و ملک بالع که صوغر باشد، بیرون آمده، با ایشان در وادی سدیم، صف آرایی نمودند.