23214 | MAT 1:1 | Oto rodowód Jezusa Chrystusa, pochodzącego z rodu króla Dawida, potomka Abrahama: |
23216 | MAT 1:3 | Kolejni potomkowie Judy to: Fares i jego brat Zara (ich matką była Tamar), Ezrom, Aram, |
23219 | MAT 1:6 | i król Dawid. Dawid był ojcem króla Salomona (jego matką była dawna żona Uriasza), a po nim byli: |
23224 | MAT 1:11 | Jozjasz był ojcem Jechoniasza i jego braci (był to czas przesiedlenia Żydów do Babilonu). |
23225 | MAT 1:12 | Potomkowie Jechoniasza po przesiedleniu to: Salatiel, Zorobabel, |
23230 | MAT 1:17 | Tak więc wszystkich pokoleń, od Abrahama do Dawida, było czternaście, od Dawida do przesiedlenia babilońskiego—czternaście, i od przesiedlenia do Chrystusa—również czternaście. |
23231 | MAT 1:18 | Jezus Chrystus urodził się w takich oto okolicznościach: Jego matka, Maria, była zaręczona z Józefem. Ale zanim wspólnie zamieszkali, za sprawą Ducha Świętego zaszła w ciążę. |
23232 | MAT 1:19 | Józef, jej narzeczony, był prawym człowiekiem. Postanowił zerwać zaręczyny, ale chciał to uczynić potajemnie, by nie narażać Marii na publiczne oskarżenia. |
23233 | MAT 1:20 | Gdy już to postanowił, we śnie ukazał mu się anioł Pana, który rzekł: —Józefie, potomku króla Dawida! Nie bój się ożenić z Marią, twoją narzeczoną! Bo to Duch Święty sprawił, że poczęła dziecko. |
23235 | MAT 1:22 | Stało się tak, aby wypełniło się to, co Pan przepowiedział przez proroka: |
23236 | MAT 1:23 | „Oto dziewica pocznie i urodzi Syna i nazwą Go Emmanuel” (co znaczy: „Bóg jest z nami”). |
23237 | MAT 1:24 | Gdy Józef się obudził, zgodnie z poleceniem anioła przyjął Marię, jako żonę, do swojego domu. |
23238 | MAT 1:25 | Nie współżył z nią jednak aż do czasu, gdy urodziła Syna. I dał Mu na imię Jezus. |
23239 | MAT 2:1 | Jezus urodził się w miasteczku Betlejem, w Judei, za panowania króla Heroda. Właśnie w tym czasie przybyli do Jerozolimy mędrcy ze Wschodu. |
23240 | MAT 2:2 | —Gdzie znajduje się nowo narodzony Król Żydów?—pytali. —Ujrzeliśmy u nas, na Wschodzie, Jego gwiazdę i przybyliśmy złożyć Mu hołd. |
23241 | MAT 2:3 | Wiadomość o tym bardzo zaniepokoiła Heroda i całą Jerozolimę. |
23242 | MAT 2:4 | Zwołał więc wszystkich najwyższych kapłanów oraz przywódców religijnych i pytał, gdzie ma się narodzić Mesjasz. |
23243 | MAT 2:5 | —W Betlejem w Judei—odpowiedzieli mu. —Bo tak napisał prorok |
23244 | MAT 2:6 | „A ty, Betlejem w Judzie, wcale nie jesteś najgorsze wśród miast Judy, gdyż z ciebie pochodzić będzie Władca, który będzie pasterzem mojego ludu—Izraela”. |
23245 | MAT 2:7 | Wtedy Herod potajemnie wezwał do siebie mędrców i dowiedział się, kiedy ujrzeli gwiazdę. |
23246 | MAT 2:8 | Następnie skierował ich do Betlejem mówiąc: —Idźcie i dokładnie wypytujcie o dziecko. Gdy je znajdziecie, powiadomcie mnie, abym i ja mógł złożyć mu hołd. |
23247 | MAT 2:9 | Po rozmowie z królem mędrcy wyruszyli w drogę. Znowu ukazała się im gwiazda, którą zobaczyli na Wschodzie, i prowadziła ich. W końcu zatrzymała się nad miejscem, gdzie znajdowało się Dziecko. |
23248 | MAT 2:10 | Widok gwiazdy napełnił ich ogromną radością. |
23251 | MAT 2:13 | Gdy oddalili się, również Józefowi we śnie ukazał się anioł Pana: —Wstawaj, Józefie!—powiedział. —Weź Dziecko oraz Jego matkę i uciekaj do Egiptu. Czekaj tam, aż dam ci znać. Herod bowiem szuka Jezusa i chce Go zabić. |
23252 | MAT 2:14 | Jeszcze tej nocy Józef wstał i wyruszył razem z Marią i Dzieckiem do Egiptu. |
23253 | MAT 2:15 | Pozostał tam aż do śmierci króla Heroda—w ten sposób miały się spełnić słowa Pana wypowiedziane przez proroka: „Z Egiptu wezwałem mojego Syna”. |
23254 | MAT 2:16 | Herod zorientował się, że mędrcy go zawiedli, i wpadł w gniew. Wysłał żołnierzy, którzy w Betlejem i całej okolicy pozabijali wszystkich chłopców do drugiego roku życia—od mędrców bowiem wiedział, w jakim wieku jest dziecko. |
23255 | MAT 2:17 | Tak spełniło się proroctwo Jeremiasza: |
23256 | MAT 2:18 | „Krzyk rozlega się w Rama, słychać tam płacz i rozpacz. To Rachel opłakuje swoje dzieci i nie daje się pocieszyć, bo już ich nie ma”. |
23257 | MAT 2:19 | Po śmierci Heroda anioł Pana ponownie ukazał się we śnie Józefowi, przebywającemu w Egipcie. |
23258 | MAT 2:20 | —Wstawaj, Józefie!—powiedział. —Weź Dziecko i Jego matkę i ruszajcie do Izraela, bo umarli już ci, którzy chcieli Je zabić. |
23260 | MAT 2:22 | W drodze dowiedział się, że w Judei panuje Archelaos, syn Heroda. Bał się więc tam wracać. Otrzymał jednak we śnie kolejne polecenie i udał się do Galilei. |
23261 | MAT 2:23 | Tam osiedlił się w Nazarecie. I znowu spełniła się zapowiedź proroków, mówiąca, że Mesjasz będzie nazwany Nazarejczykiem. |
23262 | MAT 3:1 | W owych czasach na pustyni judejskiej rozpoczął działalność Jan Chrzciciel. |
23263 | MAT 3:2 | Nawoływał: —Opamiętajcie się, bo nadchodzi królestwo niebieskie! |
23264 | MAT 3:3 | To właśnie o nim mówił prorok Izajasz: „Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie Panu drogę, wyrównajcie przed Nim ścieżki!”. |
23265 | MAT 3:4 | Jan żył bardzo skromnie: nosił ubranie z wielbłądziej wełny oraz skórzany pas, żywił się szarańczą i leśnym miodem. |
23266 | MAT 3:5 | Z Jerozolimy, z całej Judei i z doliny Jordanu przychodziły do niego tłumy. |
23267 | MAT 3:6 | On zaś zanurzał w wodach Jordanu tych, którzy przyznawali się do swoich grzechów. |
23268 | MAT 3:7 | Zauważył jednak, że również wielu faryzeuszy i saduceuszy przychodzi się ochrzcić. Napominał więc ich: —Przebiegłe węże! Kto wam powiedział, jak uciec przed nadchodzącą karą Boga?! |
23269 | MAT 3:8 | Najpierw pokażcie poprzez wasze uczynki, że naprawdę się opamiętaliście! |
23270 | MAT 3:9 | Nie oszukujcie się, powtarzając: „Jesteśmy potomkami samego Abrahama”. Zapewniam was, że Bóg może stworzyć potomków Abrahama nawet z tych kamieni! |
23271 | MAT 3:10 | Siekiera Bożego sądu już jest przyłożona do pnia. I każde drzewo, które nie wydaje owocu, zostanie wycięte i rzucone w ogień. |
23272 | MAT 3:11 | Ja was zanurzam w wodzie na znak opamiętania. Lecz niebawem nadejdzie Ktoś potężniejszy ode mnie. Ktoś, komu nie jestem nawet godzien nosić butów! On będzie was zanurzał w Duchu Świętym i w ogniu. |
23273 | MAT 3:12 | On potrafi oddzielić plewy od ziarna i wszystko oczyścić—ziarno zbierze do magazynu, a plewy spali w niegasnącym ogniu. |