2	GEN 1:2	A ziemia była bezkształtna i pusta i ciemność była nad głębią, a Duch Boży unosił się nad wodami.
3	GEN 1:3	I Bóg powiedział: Niech stanie się światłość. I stała się światłość.
4	GEN 1:4	Bóg widział, że światłość była dobra. I oddzielił Bóg światłość od ciemności.
5	GEN 1:5	I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I nastał wieczór i poranek, dzień pierwszy.
18	GEN 1:18	I żeby rządziły dniem i nocą, i oddzielały światłość od ciemności. I Bóg widział, że to było dobre.
41	GEN 2:10	A z Edenu wypływała rzeka, aby nawadniać ogród; i stamtąd dzieliła się na cztery główne rzeki.
47	GEN 2:16	I rozkazał PAN Bóg człowiekowi: Możesz jeść do woli z każdego drzewa ogrodu;
48	GEN 2:17	Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz.
50	GEN 2:19	I ukształtował PAN Bóg z ziemi wszelkie zwierzęta polne i wszelkie ptactwo niebieskie, i przyprowadził je do Adama, aby zobaczyć, jak je nazwie; a jak Adam nazwał każdą istotę żywą, taka była jej nazwa.
54	GEN 2:23	I Adam powiedział: To teraz jest kość z moich kości i ciało z mojego ciała; dlatego będzie nazwana kobietą, bo z mężczyzny została wzięta.
57	GEN 3:1	A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta polne, które PAN Bóg uczynił. Powiedział on do kobiety: Czy Bóg rzeczywiście powiedział: Nie wolno wam jeść ze wszystkich drzew tego ogrodu?
58	GEN 3:2	I kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew tego ogrodu;
59	GEN 3:3	Ale o owocu drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść ani go dotykać, abyście nie umarli.
67	GEN 3:11	Bóg zapytał: Kto ci powiedział, że jesteś nagi? Czy zjadłeś z drzewa, z którego zakazałem ci jeść?
70	GEN 3:14	Wtedy PAN Bóg powiedział do węża: Ponieważ to uczyniłeś, będziesz przeklęty wśród wszelkiego bydła i wśród wszelkich zwierząt polnych. Na brzuchu będziesz się czołgać i proch będziesz jeść po wszystkie dni swego życia.
72	GEN 3:16	A do kobiety powiedział: Wielce pomnożę twoje cierpienia i twoje poczęcia, w bólu będziesz rodzić dzieci. Twoje pragnienie będzie ku twemu mężowi, a on będzie nad tobą panować.
73	GEN 3:17	Do Adama zaś powiedział: Ponieważ usłuchałeś głosu swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci przykazałem, mówiąc: Nie będziesz z niego jadł – przeklęta będzie ziemia z twego powodu, w trudzie będziesz z niej spożywać po wszystkie dni twego życia.
74	GEN 3:18	Ona będzie ci rodzić ciernie i oset i będziesz spożywał rośliny polne.
78	GEN 3:22	Wtedy PAN Bóg powiedział: Oto człowiek stał się jak jeden z nas, znający dobro i zło. Wygnajmy go więc, aby nie wyciągnął swej ręki i nie wziął z drzewa życia, by jeść i żyć na wieki.
87	GEN 4:7	Jeśli będziesz dobrze czynił, czy nie zostaniesz wywyższony? A jeśli nie będziesz dobrze czynił, grzech leży u drzwi; a do ciebie będzie jego pragnienie, a ty będziesz nad nim panować.
91	GEN 4:11	Teraz więc przeklęty będziesz na ziemi, która otworzyła swe usta, aby przyjąć krew twego brata przelaną przez twoją rękę.
93	GEN 4:13	Wtedy Kain powiedział do PANA: Zbyt ciężka jest moja kara, bym mógł ją znieść.
104	GEN 4:24	Jeśli Kain ma być pomszczony siedem razy, to Lamek siedemdziesiąt siedem razy.
106	GEN 4:26	Setowi też urodził się syn i nadał mu imię Enosz. Wtedy zaczęto wzywać imienia PANA.
111	GEN 5:5	A tak wszystkich dni, które żył Adam, było dziewięćset trzydzieści lat i umarł.
112	GEN 5:6	Set żył sto pięć lat i spłodził Enosza.
114	GEN 5:8	Wszystkich dni Seta było dziewięćset dwanaście lat i umarł.
115	GEN 5:9	Enosz żył dziewięćdziesiąt lat i spłodził Kenana.
117	GEN 5:11	Wszystkich dni Enosza było dziewięćset pięć lat i umarł.
120	GEN 5:14	Wszystkich dni Kenana było dziewięćset dziesięć lat i umarł.
121	GEN 5:15	Mahalaleel żył sześćdziesiąt pięć lat i spłodził Jareda.
123	GEN 5:17	Wszystkich dni Mahalaleela było osiemset dziewięćdziesiąt pięć lat i umarł.
124	GEN 5:18	Jared żył sto sześćdziesiąt dwa lata i spłodził Henocha.
126	GEN 5:20	Wszystkich dni Jareda było dziewięćset sześćdziesiąt dwa lata i umarł.
127	GEN 5:21	Henoch żył sześćdziesiąt pięć lat i spłodził Matuzalema.
129	GEN 5:23	Wszystkich dni Henocha było trzysta sześćdziesiąt pięć lat.
133	GEN 5:27	Wszystkich dni Matuzalema było dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć lat i umarł.
136	GEN 5:30	Po spłodzeniu Noego Lamek żył pięćset dziewięćdziesiąt pięć lat i spłodził synów i córki.
138	GEN 5:32	A gdy Noe miał pięćset lat, spłodził Sema, Chama i Jafeta.
139	GEN 6:1	Gdy ludzie zaczęli się mnożyć na ziemi i rodziły im się córki;
143	GEN 6:5	A gdy PAN widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i wszystkie zamysły i myśli ich serca były tylko złe po wszystkie dni;
153	GEN 6:15	A zbudujesz ją w ten sposób: Długość arki będzie na trzysta łokci, pięćdziesiąt łokci – jej szerokość, a trzydzieści łokci – jej wysokość.
154	GEN 6:16	Zrobisz okno w arce, a zakończysz je na łokieć od góry. Drzwi umieścisz z boku arki, zrobisz w niej dolne, drugie i trzecie piętro.
155	GEN 6:17	A ja, oto ja sprowadzę potop wód na ziemię, aby wytracić wszelkie ciało, w którym jest tchnienie życia pod niebem. Wszystko, co jest na ziemi, zginie.
163	GEN 7:3	Także z ptactwa niebieskiego po siedem par, samca i samicę, aby zachować przy życiu ich potomstwo na całej powierzchni ziemi.
166	GEN 7:6	Noe miał sześćset lat, gdy przyszedł potop wód na ziemię.
171	GEN 7:11	W sześćsetnym roku życia Noego, w drugim miesiącu, siedemnastego dnia tego miesiąca, w tym właśnie dniu, przerwały się wszystkie źródła wielkiej głębi i otworzyły się okna nieba.
184	GEN 7:24	A wody wezbrały nad ziemią sto pięćdziesiąt dni.
185	GEN 8:1	Bóg pamiętał jednak o Noem i wszystkich zwierzętach, i wszelkim bydle, które było z nim w arce, i sprowadził Bóg wiatr na ziemię, a wody zaczęły opadać.
187	GEN 8:3	Wody stopniowo ustępowały z powierzchni ziemi, a po upływie stu pięćdziesięciu dni wody opadły.
192	GEN 8:8	Potem wypuścił gołębicę, aby zobaczyć, czy wody opadły z powierzchni ziemi.
195	GEN 8:11	I gołębica wróciła do niego pod wieczór, a oto w dziobie zerwany liść oliwny. Tak Noe poznał, że wody opadły z powierzchni ziemi.
197	GEN 8:13	W sześćset pierwszym roku, w pierwszym miesiącu, pierwszego dnia, wyschły wody na ziemi. Wtedy Noe zdjął przykrycie arki i zobaczył, że powierzchnia ziemi była sucha.
206	GEN 8:22	Póki ziemia będzie trwać, nie ustaną siew i żniwo, zimno i gorąco, lato i zima, dzień i noc.
210	GEN 9:4	Lecz nie będziecie jeść mięsa z jego życiem, to jest z jego krwią.
217	GEN 9:11	Ustanowię moje przymierze z wami. Nie będzie już więcej zgładzone wszelkie ciało wodami potopu ani nie będzie już więcej potopu, który miałby zniszczyć ziemię.
221	GEN 9:15	I wspomnę na moje przymierze, które jest między mną a wami oraz wszelką żywą istotą cielesną. Nie będzie już więcej wód potopu, który miałby zniszczyć wszelkie ciało.
222	GEN 9:16	Będzie więc ten łuk na obłoku i spojrzę na niego, aby przypomnieć sobie wieczne przymierze między Bogiem a wszelką żywą istotą cielesną, która jest na ziemi.
226	GEN 9:20	Wtedy Noe zaczął uprawiać ziemię i zasadził winnicę.
228	GEN 9:22	A Cham, ojciec Kanaana, zobaczył nagość swego ojca i opowiedział o tym dwom swoim braciom na dworze.
229	GEN 9:23	Wtedy Sem i Jafet wzięli szatę, założyli ją sobie na ramiona, weszli tyłem i zakryli nagość swego ojca; a ich twarze były odwrócone, tak że nie widzieli nagości swego ojca.
234	GEN 9:28	I Noe żył po potopie trzysta pięćdziesiąt lat.
235	GEN 9:29	I wszystkich dni Noego było dziewięćset pięćdziesiąt lat i umarł.
243	GEN 10:8	Kusz spłodził Nimroda, który zaczął być mocarzem na ziemi.
272	GEN 11:5	A PAN zstąpił, aby zobaczyć miasto i wieżę, które synowie ludzcy budowali.
273	GEN 11:6	I PAN powiedział: Oto lud jest jeden i wszyscy mają jeden język, a jest to dopiero początek ich dzieła. Teraz nic nie powstrzyma ich od wykonania tego, co zamierzają uczynić.
275	GEN 11:8	I tak PAN rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi; i przestali budować miasto.
278	GEN 11:11	Po spłodzeniu Arpachszada Sem żył pięćset lat i spłodził synów i córki.
279	GEN 11:12	Arpachszad żył trzydzieści pięć lat i spłodził Szelacha.
286	GEN 11:19	Po spłodzeniu Reu Peleg żył dwieście dziewięć lat i spłodził synów i córki.
291	GEN 11:24	Nachor żył dwadzieścia dziewięć lat i spłodził Teracha.
298	GEN 11:31	I Terach wziął swego syna Abrama i swego wnuka Lota, syna Harana, i swoją synową Saraj, żonę swego syna Abrama; i wyruszyli razem z Ur chaldejskiego, aby udać się do ziemi Kanaan. Gdy przybyli do Charanu, zamieszkali tam.
299	GEN 11:32	I dni Teracha było dwieście pięć lat, i umarł w Charanie.
302	GEN 12:3	I będę błogosławił tym, którzy tobie będą błogosławić; a tych, którzy przeklinają ciebie, będę przeklinać. W tobie będą błogosławione wszystkie narody ziemi.
303	GEN 12:4	Wyszedł więc Abram, jak mu PAN rozkazał, poszedł z nim też Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu.
304	GEN 12:5	I Abram wziął swoją żonę Saraj, Lota, syna brata swego, i cały dobytek, który zgromadzili, i dusze, które nabyli w Charanie, i wyszli, aby udać się do ziemi Kanaan; i przybyli do ziemi Kanaan.
309	GEN 12:10	A nastał głód na tej ziemi. Abram zstąpił więc do Egiptu, aby tam gościć; ciężki bowiem był głód na ziemi.
318	GEN 12:19	Dlaczego mówiłeś: Ona jest moją siostrą, tak że mogłem ją wziąć sobie za żonę? A teraz – oto twoja żona, weź ją i idź.
325	GEN 13:6	A ziemia ta nie mogła ich pomieścić, żeby mieszkali razem, bo ich majątek był tak wielki, że nie mogli mieszkać razem.