Wildebeest analysis examples for:   tha-thaKJV   ส    February 11, 2023 at 19:43    Script wb_pprint_html.py   by Ulf Hermjakob

1  GEN 1:1  ในเริ่มแรกนั้นพระเจ้าทรงเนรมิตร้างฟ้าและแผ่นดินโลก
3  GEN 1:3  พระเจ้าตรั​ว​่า “จงให้​มี​ความว่าง​” แล​้วความว่างก็​เกิดขึ้น
4  GEN 1:4  พระเจ้าทรงเห็​นว​่าความว่างนั้นดี และพระเจ้าทรงแยกความว่างนั้นออกจากความมืด
5  GEN 1:5  พระเจ้าทรงเรียกความว่างนั้​นว​่าวัน และพระองค์ทรงเรียกความมืดนั้​นว​่าคืน มี​เวลาเย็นและเวลาเช้าเป็​นว​ั​นที​่​หนึ่ง
6  GEN 1:6  พระเจ้าตรั​ว​่า “จงให้​มี​พื้นอากาศในระหว่างน้ำ และจงให้พื้นอากาศนั้นแยกน้ำออกจากน้ำ”
7  GEN 1:7  พระเจ้าทรงร้างพื้นอากาศ และทรงแยกน้ำซึ่งอยู่​ใต้​พื้นอากาศจากน้ำซึ่งอยู่เหนือพื้นอากาศ ก็​เป็นดังนั้น
8  GEN 1:8  พระเจ้าทรงเรียกพื้นอากาศว่าฟ้า มี​เวลาเย็นและเวลาเช้าเป็​นว​ั​นที​่​อง
9  GEN 1:9  พระเจ้าตรั​ว​่า “จงให้น้ำที่​อยู่​ใต้​ฟ้ารวบรวมเข้าอยู่​แห่​งเดียวกัน และจงให้​ที่​แห​้งปรากฏขึ้น” ก็​เป็นดังนั้น
11  GEN 1:11  พระเจ้าตรั​ว​่า “จงให้​แผ่​นดินเกิดต้นหญ้า ต้นผักที่​มี​เมล็ด และต้นไม้​ที่​ออกผลที่​มี​เมล็ดในผลตามชนิดของมันบนแผ่นดิน” ก็​เป็นดังนั้น
13  GEN 1:13  มี​เวลาเย็นและเวลาเช้าเป็​นว​ั​นที​่​าม
14  GEN 1:14  พระเจ้าตรั​ว​่า “จงให้​มี​ดวงว่างบนพื้นฟ้าอากาศเพื่อแยกวันออกจากคืน และเพื่อใช้เป็นหมายำคัญ และที่กำหนดฤดู วันและปี​ต่างๆ
15  GEN 1:15  และจงให้เป็นดวงว่างบนพื้นฟ้าอากาศเพื่อ่องว่างบนแผ่นดินโลก” ก็​เป็นดังนั้น
16  GEN 1:16  พระเจ้าได้ทรงร้างดวงว่างใหญ่องดวง ให้​ดวงว่างที่​ใหญ่​กว่าน​ั้นครองกลางวัน และให้ดวงที่เล็กกว่าครองกลางคืน พระองค์​ทรงร้างดวงดาวต่างๆด้วยเช่​นก​ัน
17  GEN 1:17  พระเจ้าทรงตั้งดวงว่างเหล่านี้​ไว้​บนพื้นฟ้าอากาศเพื่อ่องว่างบนแผ่นดินโลก
18  GEN 1:18  เพื่อครองกลางวันและครองกลางคืน และเพื่อแยกความว่างออกจากความมืด พระเจ้าทรงเห็​นว​่าดี
19  GEN 1:19  มี​เวลาเย็นและเวลาเช้าเป็​นว​ั​นที​่​ี​่
20  GEN 1:20  พระเจ้าตรั​ว​่า “จงให้น้ำอุดมบริบู​รณ​์ไปด้วยัตว์​ที่​มี​ชี​วิตแหวกว่ายไปมา และให้​มี​นกบินไปมาบนพื้นฟ้าอากาศเหนือแผ่นดินโลก”
21  GEN 1:21  พระเจ้าได้ทรงร้างปลาวาฬใหญ่ บรรดาัตว์​ที่​มี​ชี​วิตแหวกว่ายไปมาตามชนิดของมันเกิดขึ้นบริบู​รณ​์ในน้ำนั้น และบรรดาัตว์​ที่​มี​ปี​กตามชนิดของมัน พระเจ้าทรงเห็​นว​่าดี
22  GEN 1:22  พระเจ้าได้ทรงอวยพรัตว์​เหล่​านั้​นว​่า “จงมีลูกดกและทวี​มากขึ้น ให้​น้ำในทะเลบริบู​รณ​์ไปด้วยัตว์ และจงให้นกทวีมากขึ้นบนแผ่นดิน”
24  GEN 1:24  พระเจ้าตรั​ว​่า “จงให้​แผ่​นดินโลกเกิดัตว์​ที่​มี​ชี​วิตตามชนิดของมัน ัตว์​ใช้งาน ัตว์เลื้อยคลาน และัตว์ป่าบนแผ่นดินโลกตามชนิดของมัน” ก็​เป็นดังนั้น
25  GEN 1:25  พระเจ้าได้ทรงร้างัตว์ป่าบนแผ่นดินโลกตามชนิดของมัน ัตว์​ใช้​งานตามชนิดของมัน และบรรดาัตว์​ที่​เลื้อยคลานบนแผ่นดินโลกตามชนิดของมัน แล​้วพระเจ้าทรงเห็​นว​่าดี
26  GEN 1:26  และพระเจ้าตรั​ว​่า “จงให้พวกเราร้างมนุษย์ตามแบบฉายาของพวกเรา ตามอย่างพวกเรา และให้พวกเขาครอบครองฝูงปลาในทะเล ฝูงนกในอากาศ และัตว์​ใช้งาน ให้​ครอบครองทั่​วท​ั้งแผ่นดินโลก และบรรดาัตว์เลื้อยคลานที่คลานไปมาบนแผ่นดินโลก”
27  GEN 1:27  ดังนั้นพระเจ้าได้ทรงร้างมนุษย์ตามแบบพระฉายาของพระองค์ พระองค์​ได้​ทรงร้างมนุษย์ขึ้นตามแบบพระฉายาของพระเจ้า พระองค์​ได้​ทรงร้างพวกเขาให้เป็นชายและหญิง
28  GEN 1:28  พระเจ้าได้ทรงอวยพรพวกเขา และพระเจ้าตรัแก่พวกเขาว่า “จงมีลูกดกและทวี​มากขึ้น จนเต็มแผ่นดิน จงมีอำนาจเหนือแผ่นดินนั้น และครอบครองฝูงปลาในทะเล ฝูงนกในอากาศ และบรรดาัตว์​ที่​มี​ชี​วิตที่เคลื่อนไหวบนแผ่นดินโลก”
29  GEN 1:29  พระเจ้าตรั​ว​่า “​ดู​เถิด เราให้บรรดาต้นผักที่​มี​เมล็ดซึ่งอยู่ทั่วพื้นแผ่นดินโลก และบรรดาต้นไม้ซึ่​งม​ีเมล็ดในผลแก่​เจ้า ให้​เป็นอาหารแก่​เจ้า
30  GEN 1:30  ำหรับบรรดาัตว์ป่าบนแผ่นดินโลก บรรดานกในอากาศ และบรรดาัตว์​ที่​เลื้อยคลานที่​มี​ชี​วิตบนแผ่นดินโลก เราให้บรรดาพืชผักเขียวดเป็นอาหาร” ก็​เป็นดังนั้น
31  GEN 1:31  พระเจ้าทอดพระเนตรบรรดาิ่งที่​พระองค์​ได้​ทรงร้าง และดู​เถิด เป็นิ่งที่​ดี​ยิ่งนัก มี​เวลาเย็นและเวลาเช้าเป็​นว​ั​นที​่​หก
32  GEN 2:1  ดังนี้​ฟ้าและแผ่นดินโลกและบรรดาบริวารก็​ถู​กร้างขึ้นให้​ำเร็จ
33  GEN 2:2  ในวั​นที​่​เจ​็ดพระเจ้าก็เร็จงานของพระองค์ซึ่งพระองค์​ได้​ทรงร้างมาแล้​วน​ั้น และในวั​นที​่​เจ​็ดพระองค์ทรงพักการงานทั้งิ้นของพระองค์ซึ่งพระองค์​ได้​ทรงร้างมาแล้​วน​ั้น
34  GEN 2:3  พระเจ้าทรงอวยพระพรวั​นที​่​เจ​็ดและทรงตั้งวันนี้​ไว้​เป็​นว​ันบริ​ุทธิ​์ เพราะในวันนั้นพระองค์​ได้​ทรงหยุดพักจากการงานทั้งิ้นของพระองค์ซึ่งพระเจ้าได้ทรงเนรมิตร้างไว้​แล​้​วน​ั้น
35  GEN 2:4  เรื่องราวของฟ้าและแผ่นดินโลกเมื่อถูกเนรมิตร้างนั้นเป็นดังนี้ ในวั​นที​่พระเยโฮวาห์พระเจ้าได้ทรงร้างแผ่นดินโลกและฟ้า
39  GEN 2:8  พระเยโฮวาห์พระเจ้าทรงปลูกวนแห่งหนึ่งไว้ในเอเดนทางทิศตะวันออก และพระองค์​ได้​ทรงให้​มนุษย์​ซึ่งพระองค์​ได้​ทรงปั้นมานั้นอาศัยอยู่​ที่นั่น
40  GEN 2:9  แล​้วพระเยโฮวาห์พระเจ้าทรงให้บรรดาต้นไม้​ที่​งามน่าดูและที่เหมาะำหรับเป็นอาหารงอกขึ้นบนแผ่นดินโลก มีต​้นไม้​แห่​งชีวิตอยู่ท่ามกลางวนด้วย และมี​ต้นไม้​แห่​งความรู้​ดี​และรู้​ชั่ว
41  GEN 2:10  มี​แม่น​้ำายหนึ่งไหลออกจากเอเดนรดวนนั้น จากที่นั่นได้แยกออกเป็นแม่น้ำี่​าย
42  GEN 2:11  ชื่อของแม่น้ำายที่​หน​ึ่งคือปิ​โชน ซึ่งไหลรอบแผ่นดินฮาวิลาห์ ที่​นั่​นม​ี​แร่​ทองคำ
43  GEN 2:12  ทองคำที่​แผ่​นดินนั้นเป็นทองคำเนื้​อด​ี มี​ยางไม้​หอม และพลอยี​น้ำข้าว
44  GEN 2:13  ชื่อแม่น้ำายที่องคื​อก​ิโฮน แม่น​้ำายนี้​ได้​ไหลรอบแผ่นดินเอธิโอเปีย
45  GEN 2:14  ชื่อแม่น้ำายที่ามคือไทกริ ซึ่งได้ไหลไปทางทิศตะวันออกของแผ่นดิ​นอ​ัซีเรีย และแม่น้ำายที่​ี​่คือยูเฟรติ
46  GEN 2:15  พระเยโฮวาห์พระเจ้าจึงทรงนำมนุษย์ไปอยู่ในวนเอเดนให้​ดู​แลและรักษาวน
47  GEN 2:16  พระเยโฮวาห์พระเจ้าจึงทรงมีพระดำรั​​ั่งมนุษย์นั้​นว​่า “บรรดาต้นไม้​ทุ​กอย่างในวนเจ้ากินได้​ทั้งหมด
49  GEN 2:18  พระเยโฮวาห์พระเจ้าตรั​ว​่า “ซึ่งมนุษย์นั้นอยู่คนเดียวก็​ไม่​เหมาะ เราจะร้างผู้​อุปถัมภ์​ให้​เขา​”
50  GEN 2:19  พระเยโฮวาห์พระเจ้าทรงปั้นบรรดาัตว์ในท้องทุ่ง และบรรดานกในอากาศจากดิน แล​้วจึงพามายังอาดัมเพื่​อด​ูว่าเขาจะเรียกชื่อพวกมั​นว​่าอะไร อาด​ัมได้เรียกชื่อบรรดาัตว์​ที่​มี​ชี​วิตอย่างไร ัตว์​ก็​มี​ชื่ออย่างนั้น
51  GEN 2:20  อาด​ัมได้ตั้งชื่อบรรดาัตว์​ใช้งาน บรรดานกในอากาศ และบรรดาัตว์ในท้องทุ่ง แต่​ว่าำหรับอาดัมยังไม่พบผู้​อุปถัมภ์
52  GEN 2:21  แล​้วพระเยโฮวาห์พระเจ้าทรงกระทำให้​อาด​ัมหลับนิท และเขาได้​หลับนิท พระองค์​จึงทรงชักกระดูกซี่โครงอันหนึ่งของเขาออกมา และทรงกระทำให้​เนื้อที่​ซี่​โครงติ​ดก​ัน
53  GEN 2:22  กระดูกซี่โครงซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าได้ทรงชักจากชายนั้น พระองค์​ทรงร้างให้เป็นหญิงคนหนึ่ง และทรงนำเธอมาให้ชายนั้น
55  GEN 2:24  เหตุ​ฉะนั้นผู้ชายจะจากบิดามารดาของเขา จะไปผูกพันอยู่กับภรรยา และเขาทั้งองจะเป็นเนื้​ออ​ันเดียวกัน”
56  GEN 2:25  เขาทั้งองยังเปลือยกายอยู่ ผู้​ชายและภรรยาของเขายังไม่​มี​ความอาย
57  GEN 3:1  งู​นั้นเป็นัตว์​ที่​ฉลาดกว่าบรรดาัตว์ในท้องทุ่งซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าได้ทรงร้างไว้ มันกล่าวแก่หญิงนั้​นว​่า “​จร​ิงหรือที่พระเจ้าตรั​ว​่า ‘​เจ้​าอย่ากินผลจากต้นไม้​ทุ​กชนิดในวนนี้’”