Wildebeest analysis examples for:   tha-thaKJV   “Word​Word​ModifierWord    February 11, 2023 at 19:43    Script wb_pprint_html.py   by Ulf Hermjakob

58  GEN 3:2  หญิงนั้นจึงกล่าวแก่​งู​ว่า “ผลของต้นไม้​ชน​ิดต่างๆในสวนนี้เรากินได้
93  GEN 4:13  คาอินทูลแก่พระเยโฮวาห์​ว่า “โทษของข้าพระองค์​หน​ักเหลือที่ข้าพระองค์จะแบกรับได้
135  GEN 5:29  เขาเรียกชื่​อบ​ุตรชายว่า โนอาห์ กล่าวว่า “คนนี้จะเป็​นที​่ปลอบประโลมใจเราเกี่ยวกับการงานของเรา และความเหนื่อยยากของมือเรา เพราะเหตุ​แผ่​นดิ​นที​่พระเยโฮวาห์​ได้​ทรงสาปแช่งนั้น”
151  GEN 6:13  พระเจ้าตรัสแก่โนอาห์​ว่า “ต่อหน้าเราบรรดาเนื้อหนั​งก​็มาถึงวาระสุดท้ายแล้ว เพราะว่าแผ่นดินโลกเต็มไปด้วยความอำมหิตเพราะพวกเขา และดู​เถิด เราจะทำลายพวกเขาพร้อมกับแผ่นดินโลก
445  GEN 18:20  พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “เพราะเสียงร้องของเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ดังมากและเพราะบาปของพวกเขาก็​หน​ักเหลือเกิน
550  GEN 22:2  พระองค์​ตรั​สว​่า “จงพาบุตรชายของเจ้าคื​ออ​ิสอัค บุ​ตรชายคนเดียวของเจ้าผู้​ที่​เจ้​ารักไปยังแผ่นดินโมริยาห์ และถวายเขาที่นั่นเป็นเครื่องเผาบู​ชา บนภูเขาลูกหนึ่งซึ่งเราจะบอกแก่​เจ้า​”
564  GEN 22:16  และตรั​สว​่า “พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราปฏิญาณโดยตัวเราเองว่าเพราะเจ้ากระทำอย่างนี้และมิ​ได้​หวงบุตรชายของเจ้า คื​อบ​ุตรชายคนเดียวของเจ้า
598  GEN 24:6  อับราฮัมพู​ดก​ับเขาว่า “ระวังอย่าพาบุตรชายของเรากลับไปที่นั่​นอ​ีก
759  GEN 27:31  และเขาเตรียมอาหารอร่อยนำมาให้​บิ​ดาด​้วย และพู​ดก​ับบิ​ดาว​่า “ขอท่านลุกขึ้​นร​ับประทานเนื้อที่ลูกชายหามา เพื่อจิตวิญญาณของท่านจะได้อวยพรลูก”
858  GEN 30:27  แต่​ลาบ​ันตอบเขาว่า “ถ้าลุงเป็​นที​่พอใจเจ้าแล้ว จงอยู่ต่อเถิด เพราะลุงเรียนรู้จากประสบการณ์ว่าพระเยโฮวาห์​ได้​ทรงอวยพรเราเพราะเจ้า”
888  GEN 31:14  นางราเชลกับนางเลอาห์จึงตอบเขาว่า “เรายั​งม​ีส่วนทรัพย์มรดกในบ้านบิดาเราอีกหรือไม่
1002  GEN 34:21  “คนเหล่านี้เป็​นม​ิตรกับพวกเรา เพราะฉะนั้นจงให้เขาอาศัยค้าขายในแผ่นดินนี้ เพราะดู​เถิด แผ่​นดินนี้กว้างขวางพอให้เขาอยู่​ได้ ให้​เรารับบุตรสาวของเขาเป็นภรรยาพวกเราและยกบุตรสาวของเราให้​เขา
1271  GEN 42:18  ในวั​นที​่สามโยเซฟบอกเขาว่า “ทำดังนี้​แล​้วจะรอดชีวิต เพราะเรายำเกรงพระเจ้า
1307  GEN 43:16  เมื่อโยเซฟเห็นเบนยามินมากับพี่​ชาย ท่านจึงสั่งคนต้นเรือนว่า “จงพาคนเหล่านี้​เข​้าไปในบ้าน ให้​ฆ่าสัตว์และจัดโต๊ะไว้ เพราะคนเหล่านี้จะมารับประทานด้วยกั​นก​ับเราในเวลาเที่ยง”
1583  EXO 3:3  โมเสสจึงกล่าวว่า “ข้าจะแวะเข้าไปดู​สิ​่งแปลกประหลาดนี้ ว่าเหตุไฉนพุ่มไม้จึงไม่​ไหม้​”
1623  EXO 4:21  พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “เมื่อเจ้ากลับไปถึ​งอ​ียิปต์ จงกระทำมหัศจรรย์ต่างๆซึ่งเรามอบไว้ในมือของเจ้าแล้​วน​ั้นต่อหน้าฟาโรห์ แต่​เราจะทำให้ใจของฟาโรห์​แข็งกระด้าง เพื่อเขาจะไม่​ยอมให้​พลไพร่​ไป
1916  EXO 14:26  ขณะนั้นพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงยื่​นม​ือออกไปเหนือทะเล เพื่อให้​น้ำทะเลไหลกลับคืนมาท่วมคนอียิปต์ ทั้งรถรบและพลม้าของเขา”
2748  LEV 1:2  “จงพู​ดก​ับคนอิสราเอลและกล่าวแก่เขาว่า เมื่อคนใดในพวกท่านนำเครื่องบูชามาถวายพระเยโฮวาห์ ให้​นำสัตว์เลี้ยงอันเป็นเครื่องบูชาของท่านมาจากฝูงวัวหรือฝูงแพะแกะ
2990  LEV 10:12  โมเสสกล่าวแก่อาโรนและเอเลอาซาร์ และอิธามาร์ บุ​ตรชายของเขาผู้​ที่​เหลืออยู่​ว่า “จงเอาธัญญบูชาซึ่งเหลือจากการบู​ชาด​้วยไฟถวายแด่พระเยโฮวาห์ มาร​ับประทานที่ริมแท่นบูชาไม่​ใส่​เชื้อ เพราะเป็นของบริ​สุทธิ​์​ที่สุด
3699  NUM 3:6  “จงนำตระกูลเลวี​เข​้ามาใกล้ และตั้งเขาไว้ต่อหน้าอาโรนปุโรหิต ให้​เขาปรนนิบั​ติ​อาโรน
4074  NUM 12:14  แต่​พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “ถ้าพ่อของนางถ่​มน​้ำลายรดหน้านาง นางจะละอายอยู่​เจ​็ดวั​นม​ิ​ใช่​หรือ จงกักนางไว้นอกค่ายเจ็ดวัน ภายหลังจึงให้​กล​ับเข้ามาได้”
4211  NUM 16:16  และโมเสสพู​ดก​ับโคราห์​ว่า “ตั​วท​่านและพรรคพวกทั้งหมดของท่านจงเข้าเฝ้าพระเยโฮวาห์ในวันพรุ่งนี้ ทั้งตั​วท​่าน พรรคพวกของท่านและอาโรน
4255  NUM 17:25  พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงนำไม้​เท​้าของอาโรนกลับไปวางไว้ต่อหน้าพระโอวาท เก​็บไว้เป็นหมายสำคัญสำหรับเตือนพวกกบฏ เพื่อเจ้าจะให้เขาทั้งหลายยุ​ติ​การบ่​นว​่าเรา เพื่อเขาจะไม่ต้องตาย”
4346  NUM 21:5  และประชาชนก็บ่​นว​่าพระเจ้าและว่าโมเสสว่า “ทำไมพาเราออกจากอียิปต์มาตายในถิ่นทุ​รก​ันดาร เพราะไม่​มี​อาหารและไม่​มีน​้ำ เราเบื่ออาหารอันไร้ค่านี้”
4669  NUM 31:3  และโมเสสกล่าวกับประชาชนว่า “จงเตรียมคนบางคนในพวกเจ้าให้​พร​้อมด้วยอาวุธเพื่อทำสงคราม แล​้วยกไปสู้พวกมีเดียนเพื่อกระทำการแก้แค้นของพระเยโฮวาห์ต่อคนมีเดียน
5473  DEU 22:1  “เมื่อท่านทั้งหลายเห็​นว​ัวหรือแกะของพี่น้องของท่านหลงมาอย่านิ่งเฉยเสีย จงพาสัตว์​เหล่​านั้นกลับไปให้​พี่​น้องของท่าน
5786  DEU 32:26  เราพูดแล้​วว​่า “เราจะให้เขากระจัดกระจายไปถึ​งม​ุมต่างๆ เราจะให้ชื่อของเขาสูญไปจากความทรงจำของมนุษย์”
6084  JOS 10:18  โยชูวาจึงกล่าวว่า “จงกลิ้​งก​้อนหินใหญ่ปิดปากถ้ำเสีย และวางยามให้เฝ้ารักษาไว้
6195  JOS 14:6  ขณะนั้นคนยูดาห์มาหาโยชูวา ณ เมืองกิลกาล และคาเลบบุตรชายเยฟุนเนห์ชาวเคนัสได้​กล​่าวแก่ท่านว่า “ท่านทราบเรื่องซึ่งพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสบุรุษของพระเจ้าที่คาเดชบารเนียเกี่ยวกั​บท​่านและข้าพเจ้าแล้ว
6703  JDG 7:7  พระเยโฮวาห์ตรัสกั​บก​ิเดโอนว่า “เราจะช่วยเจ้าทั้งหลายให้พ้นด้วยจำนวนคนสามร้อยที่​เลียน​้ำนั้น และมอบคนมีเดียนไว้ในมือของเจ้า นอกนั้นให้​กล​ับไปบ้านเมืองของตนทุกคน”
6727  JDG 8:6  เจ้​านายของเมืองสุคคทจึงตอบว่า “มือของเศบาห์และของศั​ลม​ุนนาอยู่ในมือเจ้าแล้วหรือ เราจึงจะเอาขนมปังมาเลี้ยงกองทัพของเจ้า”
6728  JDG 8:7  กิเดโอนจึงกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นเมื่อพระเยโฮวาห์มอบเศบาห์และศั​ลม​ุนนาไว้ในมือเราแล้ว เราจะเอาหนามใหญ่​แห่​งถิ่นทุ​รก​ันดาร และหนามย่อยมานวดเนื้อเจ้าทั้งหลาย”
6736  JDG 8:15  กิเดโอนจึงมาหาชาวเมืองสุคคทกล่าวว่า “จงมาดูเศบาห์และศั​ลม​ุนนา ซึ่งเมื่​อก​่อนเจ้าเยาะเย้ยเราว่า ‘มือของเศบาห์และของศั​ลม​ุนนาอยู่ในมือเจ้าแล้วหรือ เราจะได้เลี้ยงทหารที่เหน็ดเหนื่อยของเจ้าด้วยขนมปัง’”
6740  JDG 8:19  กิเดโอนจึงกล่าวว่า “คนเหล่านั้นเป็นพี่น้องท้องเดียวกั​นก​ับเรา พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์​อยู่​แน่​ฉันใด ถ้าเจ้าไว้​ชี​วิตเขา เราก็จะไม่ประหารชีวิตเจ้าแน่​ฉันนั้น​”
6840  JDG 11:9  เยฟธาห์จึงกล่าวแก่พวกผู้​ใหญ่​ของกิเลอาดว่า “ถ้าท่านให้ข้าพเจ้ากลับบ้านเพื่อทำศึ​กก​ับคนอัมโมน และถ้าพระเยโฮวาห์ทรงมอบเขาไว้ต่อหน้าข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะได้เป็นหัวหน้าของท่านหรือเปล่า”
6958  JDG 16:7  แซมสันจึงบอกนางว่า “ถ้าเขามัดฉันด้วยสายธนูสดที่ยังไม่​แห​้งเจ็ดเส้น ฉันจะอ่อนเพลีย เหมือนกับชายอื่นๆ”
6964  JDG 16:13  เดลิลาห์​พู​ดก​ับแซมสั​นว​่า “เธอหลอกฉันเรื่อยมาจนถึงเดี๋ยวนี้ เธอมุสาต่อฉัน บอกฉันเถอะว่า จะมัดเธออย่างไรจึงจะอยู่” ท่านจึงบอกนางว่า “ถ้าเธอเอาผมทั้งเจ็ดแหยมของฉันทอเข้ากั​บด​้ายเส้นยืน กระทกด้วยฟืมให้​แน่น​”
6971  JDG 16:20  นางจึงบอกว่า “แซมสันจ๋า คนฟีลิสเตียมาจั​บท​่านแล้ว” ท่านก็ตื่นขึ้นจากหลับบอกว่า “ฉันจะออกไปอย่างครั้​งก​่อนๆ และสลัดตัวให้หลุดไป” ท่านหาทราบไม่ว่าพระเยโฮวาห์​ได้​ทรงละท่านไปเสียแล้ว
7032  JDG 19:6  ชายสองคนนั้​นก​็นั่งลงรับประทานและดื่​มด​้วยกัน และบิดาของผู้หญิ​งก​็บอกชายนั้​นว​่า “จงค้างอีกสั​กค​ืนเถิด กระทำจิตใจให้​เบิกบาน​”
7064  JDG 20:8  ประชาชนทุกคนก็​ลุ​กขึ้นกล่าวเป็นใจเดียวกั​นว​่า “พวกเราจะไม่​กล​ับไปเต็นท์ของเรา เราจะไม่​กล​ับไปเรือนของเรา
7378  1SA 8:7  และพระเยโฮวาห์ทรงตอบซามูเอลว่า “จงฟังเสียงประชาชนในเรื่องทั้งสิ้​นที​่เขาทั้งหลายขอต่อเจ้า เพราะว่าเขามิ​ได้​ละทิ้งเจ้า แต่​เขาทั้งหลายได้ละทิ้งเรา ไม่​ให้​เราครอบครองเหนือเขา
7534  1SA 14:24  และคนอิสราเอลต้องทุกข์ยากในวันนั้น เพราะซาอูลได้ทรงให้ประชาชนปฏิญาณไว้​ว่า “ถ้าผู้ใดรับประทานอาหารก่อนเวลาเย็​นว​ันนี้ ก่อนเราแก้แค้นศั​ตรู​แล้ว ให้​ผู้​นั้นถูกสาปแช่ง” เพราะฉะนั้นพวกพลจึงไม่รับประทานอาหารเลย
7554  1SA 14:44  และซาอูลตรั​สว​่า “ขอพระเจ้าทรงลงโทษและให้​หน​ักยิ่งกว่า โยนาธาน เจ้​าจะต้องตายแน่”
7608  1SA 16:11  แล​้วซามูเอลกล่าวแก่เจสซี​ว่า “​บุ​ตรชายของท่านอยู่​ที่นี่​หมดแล้วหรือ” เจสซีตอบว่า “ยั​งม​ีคนสุดท้องอีกคนหนึ่ง ดู​เถิด เขากำลังเลี้ยงแกะอยู่” และซามูเอลกล่าวแก่เจสซี​ว่า “จงใช้คนไปตามเขามา เพราะเราจะไม่ยอมนั่งจนกว่าเขาจะมาที่​นี่​”
7700  1SA 18:22  ซาอูลทรงบัญชามหาดเล็​กว่า “จงพูดเป็นส่วนตั​วก​ับดาวิดว่า ‘​ดู​เถิด กษัตริย์​พอพระทัยในเธอ และบรรดามหาดเล็กของพระองค์​ก็​รักเธอ เพราะฉะนั้นบัดนี้จงเป็นบุตรเขยของกษั​ตริ​ย์​เถิด​’”
7701  1SA 18:23  และมหาดเล็กของซาอู​ลพ​ูดเรื่องนี้​ให้​ดาว​ิดฟัง ดาว​ิ​ดก​็ถามว่า “ท่านทั้งหลายเห็​นว​่า ที่​จะเป็นบุตรเขยของกษั​ตริ​ย์นั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยอยู่​หรือ ด้วยข้าพเจ้าเป็นแต่​คนจน และไม่​มี​ชื่อเสียงอะไรเลย”
7899  1SA 25:35  แล​้วดาวิ​ดก​็รับบรรดาสิ่งที่นางนำมาจากมือของนาง และดาวิดกล่าวแก่นางว่า “จงกลับไปยั​งบ​้านเรือนของเจ้าด้วยสันติภาพเถิด ดู​เถิด เราได้ฟังเสียงของเจ้าแล้ว และเราก็ยอมรับเจ้า”
7934  1SA 27:1  ดาว​ิดนึกในใจว่า “ข้าคงจะพินาศสักวันหนึ่​งด​้วยมือของซาอูล ไม่มี​สิ​่งใดดีกว่าที่ข้าจะหนีไปอยู่​ที่​แผ่​นดินคนฟีลิสเตีย แล​้วซาอู​ลก​็จะทรงเลิกไม่​ติ​ดตามข้าอีกภายในพรมแดนอิสราเอล และข้าจะรอดพ้นจากมือของท่านได้”
8233  2SA 9:3  กษัตริย์​จึงตรั​สว​่า “​ไม่มี​ใครในวงศ์วานซาอูลยังเหลืออยู่บ้างหรือ เพื่อเราจะได้แสดงความเมตตาของพระเจ้าต่อเขา” ศิบากราบทูลกษั​ตริ​ย์​ว่า “ยั​งม​ีโอรสของโยนาธานเหลืออยู่คนหนึ่ง เท​้าของเขาเป็นง่อยพ่ะย่ะค่ะ”
8241  2SA 9:11  แล​้วศิบาจึงกราบทูลกษั​ตริ​ย์​ว่า “​ตามที่​กษัตริย์​เจ้​านายของข้าพระองค์บัญชาผู้​รับใช้​ของพระองค์​นั้น ผู้รับใช้​ของพระองค์จะกระทำ” กษัตริย์​ได้​ตรั​สว​่า “เมฟีโบเชทจงรับประทานที่​โต​๊ะเสวยของเรา อย่างกับเป็นโอรสของกษั​ตริ​ย์”
8265  2SA 11:3  ดาว​ิดทรงใช้คนไปไต่ถามเรื่องผู้หญิงคนนั้น คนหนึ่งมากราบทูลว่า “หญิงคนนี้ชื่​อบ​ัทเชบา บุ​ตรสาวของเอลีอัม ภรรยาของอุ​รี​อาห์คนฮิตไทต์​มิใช่​หรือพ่ะย่ะค่ะ”
8290  2SA 12:1  พระเยโฮวาห์ทรงใช้​ให้​นาธันไปหาดาวิด นาธั​นก​็ไปเข้าเฝ้าและกราบทูลพระองค์​ว่า “ในเมืองหนึ่​งม​ีชายสองคน คนหนึ่​งม​ั่​งม​ี อี​กคนหนึ่งยากจน
8457  2SA 17:5  อับซาโลมตรั​สว​่า “จงเรียกหุชัยคนอารคี​เข​้ามาด้วย เพื่อเราจะฟังเขาจะว่าอย่างไรเช่​นก​ัน”
8493  2SA 18:12  แต่​ชายคนนั้นเรียนโยอาบว่า “ถึ​งม​ือของข้าพเจ้าอุ้มเงินพันเหรียญอยู่ ข้าพเจ้าจะไม่ยื่​นม​ือออกทำแก่ราชบุตรของกษั​ตริ​ย์ เพราะว่าหูของพวกเราได้ยินพระบัญชาของกษั​ตริ​ย์​ที่​ตรั​สส​ั่งท่านและอาบีชั​ยก​ับอิททัยว่า ‘ขอจงป้องกั​นอ​ับซาโลมชายหนุ่​มน​ั้น’
8543  2SA 19:30  กษัตริย์​จึงตรัสกั​บท​่านว่า “ท่านจะพูดเรื่องธุ​รก​ิจของท่านต่อไปทำไม เราตัดสินใจว่า ท่านกับศิบาจงแบ่งที่​ดิ​นก​ัน”
8697  2SA 24:2  กษัตริย์​จึงรับสั่งโยอาบ แม่​ทัพซึ่งอยู่กับพระองค์​ว่า “จงไปทั่​วอ​ิสราเอลทุกตระกูลตั้งแต่เมืองดานถึงเบเออร์เชบา และท่านจงนับจำนวนประชาชน เพื่อเราจะได้ทราบจำนวนรวมของประชาชน”
8803  1KI 2:30  เบไนยาห์​ก็​มาย​ังพลับพลาของพระเยโฮวาห์​พู​ดก​ั​บท​่านว่า “​กษัตริย์​มี​รับสั่งว่า จงออกมาเถิด” ท่านตอบว่า “​ไม่​ออกไป ข้าจะตายที่​นี่​” แล​้วเบไนยาห์​ก็​นำความไปกราบทูลกษั​ตริ​ย์​อี​กว่า “โยอาบพู​ดอย​่างนี้ และเขาตอบข้าพระองค์​อย่างนี้​”
9011  1KI 8:23  และทูลว่า “ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ไม่มี​พระเจ้าองค์ใดเหมือนพระองค์ ในฟ้าสวรรค์​เบื้องบน หรือที่​แผ่​นดินเบื้องล่าง ผู้​ทรงรักษาพันธสัญญา และทรงสำแดงความเมตตาแก่​ผู้รับใช้​ของพระองค์ ซึ่งดำเนินอยู่ต่อพระพักตร์​พระองค์​ด้วยสิ้นสุดใจของเขา
9203  1KI 13:16  ท่านพูดว่า “ข้าพเจ้าจะกลับไปกั​บท​่าน หรือเข้าไปพั​กก​ั​บท​่านไม่​ได้ ข้าพเจ้าจะไม่รับประทานอาหารหรื​อด​ื่​มน​้ำกั​บท​่านในที่​นี้
9377  1KI 18:33  และท่านก็วางฟืนไว้​เป็นระเบียบ และฟั​นว​ัวผู้นั้นเป็นท่อนๆ และวางไว้บนกองฟืน และท่านกล่าวว่า “จงเติ​มน​้ำให้เต็มสี่ไห และเทลงบนเครื่องเผาบู​ชา และบนกองฟืน”
9380  1KI 18:36  และอยู่มาเมื่อถึงเวลาถวายบูชาตอนเย็น เอลียาห์​ผู้​พยากรณ์​ก็​เข​้ามาใกล้ทูลว่า “ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ับราฮัม อิสอัคและอิสราเอล ขอให้​ทราบเสียทั่​วก​ันในวันนี้​ว่า พระองค์​คือพระเจ้าในอิสราเอล และข้าพระองค์เป็นผู้​รับใช้​ของพระองค์ และข้าพระองค์​ได้​กระทำบรรดาสิ่งเหล่านี้ตามพระดำรัสของพระองค์
9445  1KI 20:34  และเบนฮาดัดทูลว่า “หัวเมืองซึ่​งบ​ิดาของข้าพเจ้ายึดเอาไปจากราชบิดาของท่านนั้น ข้าพเจ้าขอคืนให้​พระองค์ พระองค์​จะสร้างถนนหนทางของพระองค์ในเมืองดามัสกัสก็​ได้ อย่างที่​บิ​ดาข้าพเจ้าทำไว้ในสะมาเรีย” แล​้วอาหับตรั​สว​่า “เราจะยอมให้ท่านไปตามพันธสัญญานี้” พระองค์​จึงทำพันธสัญญากั​บท​่าน และปล่อยท่านไป
9650  2KI 4:43  แต่​คนใช้​คนนี้ตอบว่า “ข้าพเจ้าจะตั้งอาหารเท่านี้​ให้​คนหนึ่งร้อยรับประทานได้​อย่างไร​” ท่านจึงสั่งซ้ำว่า “จงให้คนเหล่านั้​นร​ับประทานเถิด เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สส​ั่​งด​ังนี้​ว่า ‘เขาทั้งหลายจะได้รับประทานและยังเหลื​ออ​ีก’”
9729  2KI 7:18  และเป็นไปตามที่คนแห่งพระเจ้าได้ทูลกษั​ตริ​ย์​ว่า “ข้าวบาร์​เลย​์สองถังขายหนึ่งเชเขล และยอดแป้งหนึ่งถังหนึ่งเชเขล ประมาณเวลานี้ในวันพรุ่งนี้​ที่​ประตู​เมืองสะมาเรีย”
9772  2KI 9:12  และเขาทั้งหลายว่า “นั่นไม่เป็นความจริง ขอบอกเรามาเถิด” และท่านว่า “เขาพู​ดอย​่างนี้กับข้าพเจ้าว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า เราเจิมตั้งเจ้าให้เป็นกษั​ตริ​ย์เหนื​ออ​ิสราเอล’”
9799  2KI 10:2  “เพราะบรรดาโอรสของนายของท่านอยู่กั​บท​่าน และท่านมีรถรบและม้า และเมืองที่​มี​ป้อมด้วยและอาวุธ พอจดหมายนี้มาถึงท่าน
10088  2KI 19:23  เจ้​าได้​เย้​ยองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยผู้สื่อสารของเจ้า และเจ้าได้​ว่า “ด้วยรถรบเป็​นอ​ันมากของข้า ข้าได้ขึ้นไปที่สูงของภู​เขา ถึงที่​ไกลสุดของเลบานอน ข้าจะโค่นต้นสนสีดาร์​ที่​สูงที่สุดของมันลง ทั้งต้นสนสามใบที่​ดี​ที่​สุดของมัน ข้าจะเข้าไปในที่พำนักในชายแดนของมัน และที่​ป่าไม้​แห่​งคารเมล
10186  2KI 23:17  แล​้วพระองค์ตรั​สว​่า “​อนุสาวรีย์​ที่​เรามองเห็นข้างโน้นคืออะไร” คนเมืองนั้​นก​็ทูลพระองค์​ว่า “เป็​นอ​ุโมงค์ฝังศพของคนแห่งพระเจ้าผู้มาจากยูดาห์ และได้ป่าวร้องถึงสิ่งเหล่านี้ ซึ่งพระองค์​ได้​ทรงกระทำต่อแท่นบูชาที่เบธเอล”
10742  1CH 12:18  ดาว​ิดทรงออกไปต้อนรับเขา และตรัสกับเขาว่า “ถ้าท่านทั้งหลายมาฉั​นม​ิตรเพื่อช่วยข้าพเจ้า จิ​ตใจของข้าพเจ้าจะพันผูกติ​ดก​ั​บท​่าน แต่​ถ้ามาเพื่อขายข้าพเจ้าให้​แก่​ปฏิปักษ์​ของข้าพเจ้า แม้ว​่าในมือของข้าพเจ้าไม่​มี​ความผิดใดๆ ก็​ขอพระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเราทั้งหลายทอดพระเนตร และทรงกล่าวโทษท่านทั้งหลายเถิด”
10798  1CH 15:2  แล​้วดาวิดตรั​สว​่า “นอกจากคนเลวี​แล​้วไม่ควรที่คนอื่นจะหามหีบของพระเจ้า เพราะว่าพระเยโฮวาห์ทรงเลือกเขาให้หามหีบของพระเจ้า และปรนนิบั​ติ​พระองค์​เป็นนิตย์​”
11554  2CH 18:7  และกษั​ตริ​ย์​แห่​งอ​ิสราเอลทูลเยโฮชาฟั​ทว่า “ยั​งม​ีชายอีกคนหนึ่ง ซึ่งเราจะให้ทูลถามพระเยโฮวาห์​ได้ แต่​ข้าพเจ้าชังเขา เพราะเขาพยากรณ์​แต่​ความร้ายเสมอ ไม่​เคยพยากรณ์​ความดี​เก​ี่ยวกับข้าพเจ้าเลย คนนั้นคื​อม​ีคายาห์​บุ​ตรอิมลาห์” และเยโฮชาฟัททูลว่า “ขอกษั​ตริ​ย์อย่าตรั​สด​ั่งนั้นเลย”
11688  2CH 24:6  แล​้วกษั​ตริ​ย์จึงตรัสเรียกเยโฮยาดาผู้เป็นหัวหน้า และตรัสกั​บท​่านว่า “ไฉนท่านไม่เรียกร้องให้​คนเลว​ีนำเงินส่วยเข้ามาจากยูดาห์และเยรูซาเล็ม ซึ่งโมเสสผู้​รับใช้​ของพระเยโฮวาห์กำหนดไว้ ให้​ชุ​มนุ​มชนอิสราเอลนำมาเพื่อพลับพลาพระโอวาท”
11814  2CH 29:18  แล​้วเขาเข้าไปหากษั​ตริ​ย์เฮเซคียาห์และทูลว่า “ข้าพระองค์ทั้งหลายได้กระทำความสะอาดพระนิเวศของพระเยโฮวาห์​สิ​้นเสร็จแล้ว ทั้งแท่นเครื่องเผาบู​ชา และเครื่องใช้ของแท่นนั้นทั้งสิ้น และโต๊ะขนมปังหน้าพระพักตร์ และเครื่องใช้ของโต๊ะนั้นทั้งสิ้น
12234  EZR 8:28  และข้าพเจ้าบอกเขาว่า “ท่านทั้งหลายบริ​สุทธิ​์ต่อพระเยโฮวาห์ และเครื่องใช้​ก็​บริสุทธิ์ และเงิ​นก​ับทองคำเป็นของถวายด้วยใจสมัครแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของท่านทั้งหลาย
12243  EZR 9:1  เมื่อเหตุ​การณ์​เหล่านี้​ได้​เสร็จสิ้นลงแล้ว พวกเจ้านายก็​เข​้ามาหาข้าพเจ้า กล่าวว่า “ประชาชนแห่​งอ​ิสราเอล และพวกปุโรหิ​ตก​ับคนเลวี​มิได้​แยกตนเองออกจากชนชาติทั้งหลายแห่งแผ่นดินเหล่านั้น โดยได้​ประพฤติ​ตามการกระทำอันน่าสะอิดสะเอียนของเขา คือออกจากคนคานาอัน คนฮิตไทต์ คนเปริสซี คนเยบุส คนอัมโมน คนโมอับ คนอียิปต์ และคนอาโมไรต์
12314  NEH 2:2  ด้วยเหตุนี้​กษัตริย์​จึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ทำไมสี​หน​้าของเจ้าจึงเศร้าหมอง เจ้​าก็​ไม่​เจ​็บไม่ป่วยมิ​ใช่​หรือ เห​็นจะไม่​มี​อะไรนอกจากเศร้าใจ” และข้าพเจ้าก็เกรงกลัวยิ่งนัก
12329  NEH 2:17  แล​้วข้าพเจ้าพู​ดก​ับเขาทั้งหลายว่า “ท่านทั้งหลายเห็นแล้​วว​่าเราตกอยู่ในความลำบากอย่างไร ที่​เยรูซาเล็มปรั​กห​ักพังลง และไฟไหม้​ประตู​เมืองเสียนั้น มาเถิด ให้​เราสร้างกำแพงเยรูซาเล็มขึ้น เพื่อเราจะไม่ต้องอับอายขายหน้าอีก”
12401  NEH 5:14  “ยิ่งกว่านั้​นอ​ีก ตั้งแต่​เวลาที่ข้าพเจ้าได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการในแผ่นดินยูดาห์ ตั้งแต่​ปี​ที่​ยี​่​สิ​บจนปี​ที่​สามสิบสองแห่งรัชกาลกษั​ตริ​ย์อารทาเซอร์​ซีส สิ​บสองปี​ด้วยกัน ข้าพเจ้าหรือพี่น้องของข้าพเจ้ามิ​ได้​รับประทานอาหารของตำแหน่งผู้​ว่าราชการ
12810  EST 6:13  และฮามานเล่าทุกสิ่งที่​อุบัติ​แก่​ท่านให้เศเรชภรรยาของท่านและสหายทั้งหลายของท่านฟัง คนฉลาดของท่านและเศเรชภรรยาของท่านจึงว่า “ถ้าท่านเริ่​มล​้มลงต่อหน้าโมรเดคัยซึ่งเป็นเชื้อสายของยิว ท่านจะไม่ชนะเขา แต่​จะล้มลงต่อหน้าเขาแน่”
12905  JOB 2:10  แต่​ท่านตอบนางว่า “เธอพู​ดอย​่างหญิงโฉดจะพึงพูด อะไรกัน เราจะรับสิ่​งด​ีจากพระหัตถ์ของพระเจ้า และจะไม่รับของชั่วบ้างหรือ” ในเหตุ​การณ์​นี้​ทั้งสิ้นโยบมิ​ได้​กระทำบาปด้วยริมฝีปากของตน
13593  JOB 31:1  “ข้าได้ทำพันธสัญญากั​บน​ัยน์ตาของข้า แล​้วข้าจะมองหญิงพรหมจารี​ได้​อย่างไร
13774  JOB 37:1  “เรื่องนี้กระทำให้หัวใจของข้าพเจ้าสั่​นร​ัว สะทกสะท้านขวัญหนี​ดีฝ่อ
13928  JOB 42:2  “ข้าพระองค์ทราบแล้​วว​่า พระองค์​ทรงกระทำทุกสิ่งได้ และพระประสงค์ของพระองค์จะไม่​หดหู่​ไปได้​เลย
14927  PSA 66:3  จงทูลพระเจ้าว่า “พระราชกิจของพระองค์น่าครั่​นคร​้ามยิ่งนัก ฤทธานุภาพของพระองค์​ใหญ่​หลวงนัก จนศั​ตรู​จะหมอบราบต่อเบื้องพระพักตร์​พระองค์
16230  PSA 132:11  พระเยโฮวาห์ทรงปฏิญาณเป็นความจริ​งก​ับดาวิด ซึ่งพระองค์จะไม่ทรงหันกลับคือว่า “เราจะตั้งผลจากตัวของเจ้าไว้บนบัลลั​งก​์ของเจ้า
17182  PRO 24:33  “หลั​บน​ิด เคลิ้มหน่อย กอดมือพักนิดหน่อย
17933  ISA 10:13  เพราะเขาว่า “ข้าได้กระทำการนี้ด้วยกำลั​งม​ือของข้า และด้วยสติปัญญาของข้า เพราะข้ามี​ความเข้าใจ ข้าได้รื้อเขตแดนของชนชาติ​ทั้งหลาย และได้​ปล้นทรัพย์​สมบัติ​ของเขา ข้าได้โยนบรรดาชาวเมืองลงมาอย่างคนกล้าหาญ
18021  ISA 14:23  “และเราจะกระทำให้เป็นกรรมสิทธิ์ของอี​กาบ​้าน และเป็นสระน้ำ และจะกวาดด้วยไม้กวาดแห่งการทำลาย” พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​แหละ
18446  ISA 37:24  เจ้​าได้​เย้​ยองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยผู้​รับใช้​ของเจ้า และเจ้าได้​ว่า “ด้วยรถรบเป็​นอ​ันมากของข้า ข้าได้ขึ้​นที​่สูงของภู​เขา ถึงที่​ไกลสุดของเลบานอน ข้าจะโค่นต้นสนสีดาร์​ที่​สูงที่สุดของมันลง ทั้งต้นสนสามใบที่​ดี​ที่​สุดของมัน ข้าจะเข้าไปยังที่ยอดลิ​บท​ี่สุดในชายแดนของมัน ที่​ป่าไม้​แห่​งคารเมล
18800  ISA 54:7  “เราได้ละทิ้งเจ้าอยู่​หน​่อยเดียว แต่​เราจะรวบรวมเจ้าด้วยความเมตตายิ่ง
19028  JER 1:13  พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังข้าพเจ้าครั้งที่สองว่า “​เจ้​าเห็นอะไร” ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าพระองค์​เห​็นหม้อกำลังเดือดอยู่หม้อหนึ่ง หันหน้าไปทางทิศเหนือ”
19223  JER 8:1  “พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ในกาลครั้งนั้น กระดูกของบรรดากษั​ตริ​ย์​ยู​ดาห์ กระดูกเจ้านาย กระดูกปุโรหิต กระดูกผู้​พยากรณ์ และกระดูกของชาวเมืองเยรูซาเล็มจะมีคนเอาออกมาจากอุโมงค์ของเขาทั้งหลายเหล่านั้น
19323  JER 12:5  “ถ้าเจ้าวิ่งแข่​งก​ับทหารราบ และเขาทำให้​เจ้​าเหน็ดเหนื่อย เจ้​าจะแข่​งก​ับม้าได้​อย่างไร และถ้าเจ้ายังเหน็ดเหนื่อยในแผ่นดินแห่งสันติภาพซึ่งเจ้าวางใจนั้น เจ้​าจะทำอย่างไรในคลื่นของลุ่มแม่น้ำจอร์​แดน
19355  JER 13:20  “จงเงยหน้าของเจ้าขึ้นดูเขาเหล่านั้​นที​่มาจากทิศเหนือ ฝูงแกะที่​ได้​มอบไว้​ให้​แก่​เจ้​านั้นอยู่​ที่ไหน คือฝูงแกะที่งดงามของเจ้านั่นน่ะ
19586  JER 23:33  “เมื่​อม​ีประชาชนคนหนึ่งคนใด หรือผู้​พยากรณ์​คนใด หรือปุโรหิตคนใดถามเจ้าว่า ‘อะไรเป็นภาระของพระเยโฮวาห์’ เจ้​าจงตอบเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า อะไรเป็นภาระหรือ เราก็จะโยนเจ้าไปเสีย’
19797  JER 31:37  พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า “ถ้าฟ้าสวรรค์เบื้องบนเป็​นที​่วัดได้ และรากฐานของพิภพเบื้องล่างเป็​นที​่​ให้​สำรวจได้ แล​้วเราก็จะเหวี่ยงเชื้อสายอิสราเอลทิ้งไปเสียหมด ด้วยเหตุบรรดาการซึ่งเขาได้กระทำนั้น” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ
19894  JER 35:2  “จงไปหาวงศ์วานเรคาบและพู​ดก​ับเขา และนำเขามาที่พระนิเวศของพระเยโฮวาห์ เข​้ามาในห้องเฉลียงห้องหนึ่ง แล​้วเชิญให้เขาดื่มเหล้าองุ่น”
20004  JER 39:12  “จงรั​บท​่านไป ดู​แลท่านให้​ดี และอย่าทำอันตรายแก่​ท่าน แต่​จงกระทำแก่ท่านตามที่ท่านจะบอกให้”
20053  JER 42:9  และบอกเขาทั้งหลายว่า “พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ผู้​ซึ่งท่านได้​ใช้​ให้​ข้าพเจ้านำเอาคำอ้อนวอนของท่านไปเสนอต่อพระพักตร์​พระองค์​นั้น ได้​ตรั​สด​ังนี้​ว่า
20068  JER 43:2  อาซาริยาห์​บุ​ตรชายโฮชายาห์และโยฮานันบุตรชายคาเรอาห์ และบรรดาผู้ชายที่โอหังได้​พู​ดก​ับเยเรมีย์​ว่า “ท่านพู​ดม​ุสา พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรามิ​ได้​ใช้​ท่านให้มาพูดว่า ‘อย่าไปอียิปต์​ที่​จะอาศัยอยู่​ที่นั่น​’